Bron:

| 4730 x gelezen

Gastblog

Dr. Peter Rowe © Johns Hopkins Children’s Center

In dit derde deel van deze driedelige blogpost over het lichamelijk onderzoek bij ME/CVS bespreekt Dr. Rowe het bewegingsbereik bij ME/CVS-patiënten.

In de eerste post van de reeks besprak Dr. Rowe de orthostatische hartslag en bloeddrukveranderingen. (Deel 1 Engels.)

In de tweede post besprak Dr. Rowe gewrichtshypermobiliteit. (Deel 2 Engels.)

Posturale stoornissen en bewegingsbeperkingen

Sommige van de mensen met gewrichtshypermobiliteit hebben ook posturale afwijkingen die vermoedelijk een gevolg zijn van het effect van belasting van de wervelkolom door de zwaartekracht, waaronder een houding met het hoofd voorwaarts, een afgeronde aanblik van de thoracale wervelkolom en een verhoogde lumbale kromming. Mijn collega fysiotherapeut, Rick Violand, had aanvankelijk een aantal samenhangende gebieden van verminderde beweging van de ruggengraat en ledematen vastgesteld tijdens zijn onderzoek van CVS-patiënten. Deze waarnemingen die nadelige neurale spanning (ook neurodynamische disfunctie genoemd) beschrijven, worden ook elders gerapporteerd.1-3 Tijdens de klinische patiëntenzorg in het afgelopen decennium zijn we verbaasd over hoeveel CVS-patiënten focale gebieden van beperkt bewegingsbereik hadden, en hoe een bijkomende belasting door overrekking van zenuwen en zachte weefsels hun typische CVS symptomen kon verergeren. Met andere co-onderzoekers hebben we onlangs een grote studie gepubliceerd die aantoont dat verminderd bewegingsbereik van de ledematen en ruggengraat significant meer voorkwam bij adolescenten en jonge volwassenen met CVS dan in zorgvuldig gematchte controles, en dat het toevoegen van een longitudinale overbelasting op de zenuwen en zachte weefsels een andere manier was om de vaak voorkomende CVS symptomen uit te lokken.4 Deze onderzoeksafwijkingen kunnen het gemakkelijkst gedetecteerd worden door fysiotherapeuten en andere manuele therapeuten. Artsen en verpleegkundigen kunnen bedreven worden in de screening van deze problemen als ze extra training krijgen.

Waarom doet het opsporen van bewegingsbeperkingen er toe? Onze ervaring leidt er ons toe te geloven dat de gebieden van nadelige neurale spanning behandelbaar zijn. In de klinische zorg hebben we opgemerkt dat verbetering van bewegingsbereik meestal gepaard gaat met een verbetering in dagelijkse functie voor CVS-patiënten. Er moet veel meer werk gedaan worden om deze afwijkingen verder te karakteriseren, om te bepalen of dezelfde veranderingen ook aanwezig zijn bij volwassen CVS-patiënten, en om de optimale behandelingsmethoden te bepalen. Deze observaties openen nieuwe wegen om de pathogenese van CVS-symptomen te begrijpen, en voor de verdere geïndividualiseerde behandelingsaanpak. We vermoeden dat eerst het behandelen van de bewegingsbeperkingen met behulp van zachte manuele therapietechnieken de meest geïnvalideerde CVS-patiënten zal helpen om beweging beter te verdragen.

Conclusie:

Deze drie gerelateerde gebieden van disfunctie – verstoorde bloedsomloop, gewrichtshypermobiliteit en bewegingsbeperkingen – benadrukken dat er veel te winnen is door het zorgvuldig uitvoeren van lichamelijk onderzoek bij zij die CVS hebben. Gegeven het feit dat bepaalde aspecten van elke abnormaliteit behandelbaar zijn, heeft de identificatie ervan de potentie om de dagelijkse symptomen van het functioneren van diegenen met CVS te verbeteren. We bevelen een bredere adoptie van handelingen aan om deze abnormaliteiten in de klinische en onderzoeksevaluatie van diegenen die CVS hebben vast te stellen.


Als een arts meer en meer afhankelijk wordt van gesofisticeerde technologie, dreigt het lichamelijk onderzoek een verloren kunst te worden. Zoals Dr. Peter Rowe van de Johns Hopkins University in deze driedelige serie heeft uitgelegd, is er nog veel te leren in het lichamelijk onderzoek bij CVS. Onze hoop is dat deze informatie van grote waarde is voor zowel u als uw arts. We zijn van mening dat het duidelijk de waarde illustreert van het doen van het lichamelijk onderzoek bij ME/CVS.

Suzanne D Vernon, PhD

Solve ME/CFS Initiative Scientific Doctor

Referenties

  1. Rowe PC, Fontaine KR, Violand RL. Neuromuscular strain as a contributor to cognitive and other symptoms in chronic fatigue syndrome. Frontiers in Integrative Physiology 2013; Front Physiol 2013;4:115. doi: 10.3389/fphys. 2013.00115
  2. http://www.research1st.com/2013/01/25/manual-therapy-1-of-2/
  3. http://www.research1st.com/2013/02/01/manual-therapy-2-of-2/
  4. Rowe PC, Marden CL, Flaherty M, Jasion SE, Cranston EM, Johns AS, Fan J, Fontaine KR, Violand RL. Impaired range of motion of limbs and spine in chronic fatigue syndrome. J Pediatrics 2014 (in press).

Tags: circulatory disturbance in ME/CFS,joint hypermobility,Joint hypermobility in ME/CFS,movement restrictions in ME/CFS,postural abnormalities, Postural abnormalities in ME/CFS 

Tags: Doorbloedingsstoornis in ME/CVS, hypermobiliteit, gewrichtshypermobiliteit in ME/CVS, bewegingsbeperkingen in ME/CVS, postural afwijkingen, posturale afwijkingen in ME/CVS

11 September 2014 

© Vertaling ME-gids van Guest Blog: Dr. Peter Rowe – Is The Physical Examination Normal in CFS? Part 3” (Solve ME/CFS Initiative, 11 september 2014). Met dank aan poppetje.

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Recente Links