Bron:

| 2934 x gelezen

In september woonde ME Research UK het ME Genetics Research Symposium bij dat werd gehouden in de Human Genetics Unit van de Universiteit van Edinburgh, en gaf de lezers een overzicht van het DecodeME-project en de laatste ontwikkelingen op dit gebied.

Vervolgens wordt in een recent gepubliceerde studie in Annals of Clinical and Translational Neurology de mogelijke genetische overlap tussen ME/cvs en COVID-19 onderzocht.

De twee aandoeningen vertonen enkele vergelijkbare symptomen, zoals fysieke en mentale vermoeidheid, maar ook enkele verschillen, zoals kortademigheid als kenmerk van COVID-19 en langdurige COVID. Een team van onderzoekers in Griekenland en de VS ging na of de twee ziekten al dan niet onderliggende gemeenschappelijke genetische markers hebben.

Systematische review

De onderzoekers voerden een systematische review uit van gepubliceerd onderzoek om relevante gegevens uit genetische associatiestudies te halen, hetzij in kandidaatgenen, hetzij in genoomwijde en cohort studies. Vervolgens voerden ze een verscheidenheid aan verschillende analyses uit (gen-ontologie en pathway-analyse) om genetische markers te identificeren die gemeenschappelijk waren voor zowel ME/cvs als COVID-19.

De review omvatte 26 studies bij mensen met ME/cvs en 71 studies bij mensen met COVID-19, en er werden significante resultaten gevonden voor 429 genen bij ME/cvs en voor 97 genen bij COVID-19.

Een aantal genen bleek bij beide aandoeningen voor te komen, waaronder ACE, HLA-A, HLA-C, HLA-DQA1, HLA-DRB1 en TYK2. In het algemeen lijken de overlappende genen verband te houden met immuunprocessen, waaronder ontsteking gemedieerd door chemokine- en cytokine-signaalwegen, en T-cel-activering en Toll-like receptor-signaalwegen.

Deze termen zijn wellicht bekend bij ME/cvs-patiënten, aangezien we vaak lezen over een ‘cytokinestorm’ bij ME/cvs, of de rol van immuuncellen zoals T-cellen.

In het algemeen suggereren de resultaten dat de manier waarop zowel ME/cvs als langdurige COVID zich ontwikkelen, een zekere mate van immuundisfunctie inhoudt die verband houdt met deze geïdentificeerde overlappende genen.

Mogelijke behandelingen?

Gezien de mogelijke betrokkenheid van immuunactiveringsgenen, besluiten de onderzoekers met enkele geneesmiddelen die overwogen zouden kunnen worden bij de behandeling van ME/cvs en/of langdurige COVID. Zo reguleren natuurlijke flavonoïden de immuunrespons, terwijl luteoline zowel microglia als de unieke weefselimmuuncellen, of mestcellen, remt. Luteoline kan helpen neuro-inflammatie en cognitieve disfunctie of hersenmist te verminderen. Dit is echter vooral speculatief, en alle potentiële behandelingen zouden rigoureus moeten worden getest in gerandomiseerde gecontroleerde proeven.

© ME Research UK, 13 december 2022. Vertaling Zuiderzon, redactie NAHdine, ME-gids.

Citeren?

Tziastoudi, M., Cholevas, C., Stefanidis, I., & Theoharides, T. C. (2022). Genetics of COVID-19 and myalgic encephalomyelitis/chronic fatigue syndrome: a systematic review. Annals of clinical and translational neurology9(11), 1838–1857. https://doi.org/10.1002/acn3.51631

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
Datum/Tijd Evenement
28/03/2024
19:00 - 19:30
Wat als ze niet zien dat je ziek bent? (Radio Aalsmeer)
16/04/2024
15:30 - 16:45
Webinar onderzoeksprogramma ME/CVS (ZonMw)
19/04/2024
00:00
Nederlandse Long COVID Dag 2024
Recente Links