Bron:

Henk Arjen Baas

| 5182 x gelezen

Exact 38 uur geleden heeft moeder gisterochtend een soortement hartinfarct moeten doorstaan.

Met extreem lage bloeddruk  doorweekt van koud zweet ligt ze in de keuken.

Een ambulance is snel geregeld, maar ze is met hulp van een verpleegkundige en of arts richting bed gelopen.

Achteraf blijkt met gebróken enkels!

Maar de aandacht op de hartbewaking is het hart, ondanks moeders enorme val.

Mén heeft het niet opgemerkt.

Moeder sterft van de pijn & dat maakt samen dat ze “het zomaar ontdekken”.

Wel in de avonduren.

Blijkbaar is hedendaags nu echt “de mens als geheel vergeten” ziet mén énkel nog waar men in gespecialiseerd is.

Deels werkt het óók nog: dankzij de Elektroshock mag moeder nog bestaan!

Dag twee heeft ze ‘enkel nog maar hartritme stoornissen’ en verhuist ze naar E2

Ligt op een of andere manier nog deels aan monitor cq controle kastje.

Opmerkelijk is wat volgt tijdens bezoek aan mam.

Moeder wordt zeer onpersoonlijk gevraagd of ze koffie wil, leert men geen attitude meer?

Nee, moeder wil graag appelsap, dat hebben wij niet op de afdeling?

Okee dat kan maar dan is het toch een kleine moeite dit éénvoudige doel te bereiken.

Voor het “hart” doen ze toch alles?

Utopia: enkel de techniek van het hart is de bekwaamheid in deze!

Roosvicee zegt moeder dan, nee u bent diabeet daar zijn speciale producten voor.

Nu ik erger me en zeg: dat is iets van vroeger!

Zelf diabeet en dus helaas zéér déskundig op dit gebied: je eet gewoon matigt met vet en spuit meer insuline.

Vet juist het venijn van “diabetici producten”NB

Dat overlegt u maar met onze diëtiste daar is onze afdeling te groot voor is de reflectie!

Ze ontvangt geen correctie van de oudere verpleegkundige, ook zij gelooft nog in de onwetende wetten?

Met ongeloof slik ik in, mam is erg triest en hulpeloos in elk opzicht, lijkt voor het eerst in haar leven het met haar willende wil op te geven.

Ze komt niet meer aan het lopen, er staat een operatie gepland wijl ze verdwijnt in hartfalen er is geen fijn toekomstperspectief.

Ze is hulpeloos en verloren in al wat ze doorstaat.

Moed houden mam is wat ik zeg: maar ik vraag mij af hoe overtuigd ik zelf nog ben.

We nemen afscheid en tref dan het blonde leeghoofd op de gang.

Wat ik exact zeg weet ik niet: Overmand door emoties van mijn moeder die totaal afhankelijk is van een leeghoofdigheid: dit in zorg die zij behoeft!

Verpleegkundigen: zij die hier niet meer weet waar holisme kwaliteit en zorg voor staan.

Absoluut niet kwalitatief verantwoord om gaan met moeder en haar diabetes door forse ondeskundigheid in onwetendheid.


Wat ik zou zeggen: als je wilt groeien stel jij je open op, leer je luisteren en of vragen.

Denk niet dat je een diabeet kunt overtroeven met ongezonde regels uit de jaren zeventig.

Wat ik i.i.g zei: zorg dat mijn moeder appelsap krijgt en léér werken zonder leeghoofdigheid in arrogantie!

Knalrood raak ik haar fors: terecht.

Zo fors dat de oudere “verpleegkundige” toevoegt: u kunt het ook zelf meenemen.

Ik ontplof maar zij heeft geluk!

Vroeg ik u iets zeg ik ijzig maar ziedend?

Nee, ze haakt met hoogrode konen af.

Ze heeft mazzel!

Ik, laat met een groot gevoel van woede pijn en wanhoop mijn moeder achter.

Kil ligt ze in élk denkbaar opzicht op de hartbewaking, daar waar het technisch kloppen is geworden versus dáádkracht van het hart.

Mijn kritiek is een schreeuw om bewustwording van realiteit waarin: kennis, macht en kunde meer en meer zichtbaar ten onder gaan aan de leeghoofdigheid van het appelsap zusters.

Zij hebben voor mijn moeder te zorgen: vooral ook te weten wat een diabeet behoeft in anno 2007!

Verpleegkundige heet kwaliteit als zorg in elke vorm!

HBO Verpleegkundige in ruste, hij die leerde zorgen doe je in volledigheid of vertrék naar het bedrijfsleven!

Henk Arjen

6 reacties

  1. hoi arjen,

    heel veel sterkte met je moeder, een vraagje is dit het speciale “hartziekenhuis” in je woonplaats?
    waar mensen van heinde en ver geholpen worden? of ligt ze in een streekziekenhuis?
    kan natuurlijk ook goed zijn, maar qua bejegening kunen ze inderdaad nog veel leren.
    ook in het ziekenhuis moet je mondig zijn, helaas en als oudere en dan zo ziek zijn valt dat inderdaad niet mee
    sterkte arjen en groetjes van marion

  2. hartbewaking
    Hallo Arjen,
    wat erg voor je moeder, vreet jezelf niet op van boosheid, daar win je niets mee, overigens heel begrijpelijk dat je ontplofte. Als je ernstig ziek bent lijk je tegenwoordig wel aan de heidene overgeleverd.
    Wens jou en je moeder veel sterkte.

    groetjes Truus

  3. Iedereen bedankt
    Mensen bedankt voor jullie medeleven, mam heeft het gered, zie vervolg column.
    Blijkt dan maar weer hoe belangrijk medeleven is, net als een kaartje: men denkt aan je da’s mooi en waardevol.
    Arjen

  4. hartbewaking
    he arjen
    dit had ik nog niet gezien ik ben een beetje uit mijn doen
    maar ik heb je wel gemaild hierover en je weet dat ik erg met je meeleefde
    gelukkig dat het nu wat beter gaat
    heel veel sterkte voor jou en je mams
    liefs en een dikke knuf van alie

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Datum/Tijd Evenement
28/03/2024
19:00 - 19:30
Wat als ze niet zien dat je ziek bent? (Radio Aalsmeer)
16/04/2024
15:30 - 16:45
Webinar onderzoeksprogramma ME/CVS (ZonMw)
19/04/2024
00:00
Nederlandse Long COVID Dag 2024
Recente Links