Bron:

| 6290 x gelezen

Begin vorige week verscheen op de website van het RIZIV een klinische gids ten behoeve van kinesitherapeuten betreffende de goede praktijkvoering voor de tenlasteneming van patiënten die lijden aan fibromyalgie of chronisch vermoeidheidssyndroom.

Hoewel deze richtlijn pretendeert om de meest adequate zorg te verlenen aan deze patiënten, worden we met deze gids teruggetakapulteerd naar de middeleeuwen. Vele toonaangevende instellingen in het buitenland, zoals de Amerikaanse CDC en AHRQ, en de Nederlandse Gezondheidsraad, staan niet meer achter het verouderde en potentieel schadelijke model van CGT en GET. In een land als België, dat toch een internationale koploper is op vlak van vele geneeskundige domeinen, is het betreurenswaardig en tevens huiveringwekkend te moeten vaststellen dat er in het licht van zo veel nieuwe internationale “evidence base” voor ME & CVS, zo vastgehouden wordt aan oude, onbewezen en potentieel schadelijke modellen. Het moge duidelijk zijn dat de Belgische overheid selectief doof is als het gaat over wetenschappelijk onderzoek naar ME & CVS. De patiëntenparticipatie waar Minister van Volksgezondheid Maggie De Block prat op gaat, geldt blijkbaar niet voor ME- & CVS-patiënten, alle inspanningen van de Wake Up Call Beweging ten spijt.

Hieronder presenteren we u een greep uit de (tenenkrommende) zienswijzen van de richtlijn:

Die gewijzigde reactie op oefeningen is, bij sommige patiënten, deels te verklaren door “aangetaste pijnmechanismen” en vraagt een zeer progressief opgebouwde inspanningsrevalidatie.

Dergelijke aangetaste pijnmechanismen worden omschreven als “een proces dat wordt gekenmerkt door een gegeneraliseerde overgevoeligheid van het somatosensorisch systeem”.

Deze pijn die tijdens en na de inspanning opduikt, leidt vaak tot meer sedentair gedrag, wat de fysieke deconditionering van de patiënten verergert, en de kans om comorbiditeiten te ontwikkelen doet toenemen. Dit vraagt een bio-psycho-sociale aanpak van de patiënten.

De kinesitherapeutische behandeling heeft als belangrijkste doelstelling de levenskwaliteit van de patiënten te verbeteren, met name door ze te helpen om hun aandoening beter te begrijpen en beter om te gaan met zowel de inspanningen als de symptomen (pijn, slaapstoornissen,…). De behandeling zal specifiek bestaan uit een educatief deel… en de invoering van een graduele oefentherapie. … Bij dergelijke aanpak toont de EBM aan dat massages en puur passieve behandelingen te vermijden zijn aangezien ze ondoeltreffend zijn…

De kinesitherapeuthische behandeling voor patiënten die lijden aan CVS/fibromyalgie, maakt idealiter deel uit van een multidisciplinaire behandeling. De kinesitherapeut zal contact opnemen met de behandelende arts, eventueel zelfs de specialist, als hij van mening is dat een “cognitief-gedragsmatige aanpak” zou kunnen worden aangeraden aan de patiënt of als die aanpak al wordt toegepast.

1. De evaluatie van de patiënt zou volgende elementen moeten omvatten:

5. Een precieze anamnese onder meer om de bio-psycho-sociale context te bepalen. Het gebruik van de “brief illness perception questionnaire” is volkomen adequaat in deze context, de resultaten van die test kunnen voor de educatieve behandeling worden gebruikt. De anamnese moet het ook mogelijk maken om de voorbereiding op het “veranderingsproces” van de patiënt te evalueren…

2. De kinesitherapeutische tenlasteneming

Men moet de patiënt leren om zijn activiteiten te beheren in functie van zijn vermoeidheid en zijn pijn, en hem aanzetten actief deel te nemen om uiteindelijk tot nieuwe en betere bewegings- en gedragsgewoontes in het dagelijkse leven te komen (“Self helping strategies”).

De kinesitherapeutische tenlasteneming zou volgende elementen moeten omvatten:

A) De educatie van de patiënten:

  • aanpak volgens het bio-psycho-sociaal model;
  • uitleggen dat pijn niet wijst op letsels en het gevolg is van een sensibilisatie van het zenuwstelsel door de fysiologie van de pijn, het fenomeen van centrale sensibilisatie en aangetaste pijnmechanismen ter sprake te brengen (bv. site: www.retrain.pain).
  • De “foute overtuigingen” en onaangepaste verwachtingen corrigeren om het humeur te verbeteren, de waargenomen stress te verlagen
  • de patiënten bewust maken van de interacties tussen de slaperigheid en/of het activiteitsniveau, het humeur en de symptomen
  • de activiteiten beheren (“pacing”): (de patiënt op termijn zijn eigen activiteitsniveau laten opbouwen).

Er moet rekening worden gehouden met het feit dat er verschillende soorten gedrag bestaan: “avoider/hyperuser”… Het is belangrijk dat ze zich daarvan bewust worden zodat ze hun gedrag beter kunnen aanpassen.

B) Graded activity-graded exercise:

De graduele oefentherapie zal erin bestaan geleidelijk aan een niveau van fysieke activiteit te ontwikkelen, door de patiënt oefeningen aan te leren die op een autonome manier zullen kunnen worden uitgevoerd en door op korte en lange termijn concrete functionele doelstellingen te formuleren. Er zullen strategieën moeten worden ontwikkeld om de deelname van de patiënten op lange termijn te bevorderen.

In dat kader zou men:

1. moeten ingrijpen in de levensstijl en de dagelijkse activiteiten door een gradueel oefenprogramma op te starten, bijvoorbeeld een wandelprogramma. Het doel moet erin bestaan de patiënt er geleidelijk aan toe te brengen die activiteit gedurende 30 minuten en 2 tot 3 X/week uit te oefenen. Er wordt aangeraden om te starten met periodes van minstens 10 minuten. Om de therapietrouw van de patiënt te verbeteren zal hem moeten worden uitgelegd dat men gaat proberen zijn “zenuwstelsel” opnieuw te laten wennen oefeningen te verdragen, en dat dankzij een zeer graduele opbouw van de fysieke activiteiten om het somatosensorisch systeem te “desensibiliseren”.

2. een gradueel aeroob oefenprogramma instellen:

  • De patiënt inlichten over de mogelijkheid op een zekere toename van de pijn en de vermoeidheid op korte termijn.
  • De duur en de intensiteit gradueel verhogen om een lage tot gemiddelde oefenintensiteit te behalen gedurende minimum 30 minuten, 2 tot 3X/week, gedurende minstens 6 weken.

De volledige gids kunt u hier of hieronder op de website van het RIZIV raadplegen:

null

null

Eén reactie

  1. On-ge-loof-lijk!! 
    Terwijl in de hele wereld verschuivingen zijn, al is het nog lang niet genoeg – zie NL- in BE dit?!? Schamen moeten ze zich, hoe durven ze! Een georkestreerde anti-reactie, kennelijk.

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
5
6
Recente Links