Bron:

| 3681 x gelezen

Charlotte Stephens, Onderzoekscorrespondent, ME Association, 2 februari 2019

In december 2019 publiceerden Prof. Maureen Hanson en collega’s van Cornell University in Amerika resultaten van een metabolomicastudie. Ze vergeleken 823 metabolieten van ME/cvs-patiënten met gezonde controles.

Hoewel men slechts enkele metabolieten vond die duidelijk afwijkend waren, hadden ze bijna allemaal te maken met redoxreacties – en zo kwamen de auteurs bij hun theorie uit.

De studie vergeleek ook de metabolieten die anders bleken bij ME/cvs met datareeksen van metabolieten uit verschillende andere ziektes, en ze vonden enkele interessante overeenkomsten, wat hun theorie over “redoxonevenwicht” verder onderbouwde.

Ze opperen dat er een redoxonevenwicht (verklaring van deze term lees je hieronder) betrokken is bij de ME/cvs-pathologie en dat dit de oorzaak is van verhoogde inflammatie en een gebrek aan zuurstof in de cellen, wat resulteert in verstoord glucosemetabolisme (energie).

Hoewel het een kleine studie is, lijken de resultaten vergelijkbaar met vroegere metabolomicabevindingen van andere onderzoeksteams, en dat is veelbelovend.

We hebben nood aan grotere metabolomicastudies om vast te stellen welke reeks van metabolieten anders is bij ME/cvs, die dan gebruikt zouden kunnen worden met het oog op diagnose en controle, en die ons ook mogelijk aanwijzingen geeft over ziektemechanismes en behandelingsdoelstellingen.

Hoogtepunten van de studie

  • Er werden beduidend andere niveaus van verschillende metabolieten vastgesteld in plasma van patiënten in vergelijking met controles.
  • De bevindingen kwamen overeen met resultaten uit andere metabolomicastudies.
  • Sommige metabolieten waarvan men zag dat ze afwijkend waren, maar ook datareeksen van andere ziektes die overeenkwamen met de resultaten, wijzen in de richting van een theorie over redoxonevenwicht.
  • Dit bewijs van redoxonevenwicht zou een onderbouwing kunnen zijn voor theorieën over oxidatieve stress, inflammatie en hypoxie (laag zuurstofgehalte) als onderdeel van de ziektepathologie van ME/cvs.
  • De rol van mogelijke nutritionele therapie wordt besproken.

Klik hier om het volledige samenvattende overzicht te lezen [in het Engels].

Bezoek onze afdeling Onderzoek voor een volledige lijst van al onze beschikbare Overzichten.

Wat is een redoxreactie?

‘Redox’ staat voor ‘reductie-oxidatie’-reactie. Dit zijn chemische reacties die voorkomen in verschillende metabolische reactiepaden. Het gaat om de overdracht van kleine, negatief geladen deeltjes die elektronen heten (Ray et al., 2012).

Deze reacties veranderen de ‘oxidatiestoestand’ van een molecule; oxidatie is een verlies van elektronen en reductie is een winst aan elektronen. Deze twee dingen gebeuren tezelfdertijd tijdens de reactie – dus één molecule wint elektronen van de andere (zie fig. 3).



Fig 3. Voorstelling van een redoxreactie

Redoxreacties vinden plaats in onze cellen en zijn belangrijk bij de productie van energie. Ze spelen een rol in de glycolyse (de afbraak van glucose, of “voedselmolecules”, in energie).

De elektronen gaan van glucosemoleculen naar zuurstofmoleculen, en bij die beweging komt energie vrij. Simpel gezegd: het is via redoxreacties dat cellen energie halen uit glucose!

Wat is een redoxonevenwicht?

Het lichaam doet zijn best om redoxreacties in evenwicht te houden, via de activiteit van antioxidante enzymen (en ook antioxidanten afgeleid uit voedsel) om de pro-inflammatoire “reactieve zuurstofspecies” (ROS) te neutraliseren die geproduceerd worden door redoxreacties (Schieber en Chandel, 2014).



Bron: antioxidants.wordpress.com

Een verstoorde (onevenwichtige) redoxomgeving binnenin een cel kan leiden tot hoge niveaus van ROS. Als ze niet geneutraliseerd worden door antioxidanten, kunnen ROS een erg toxisch effect hebben op de cellen en kunnen ze DNA en proteïnen beschadigen.

Van cellen met hoge ROS-waarden wordt gezegd dat ze zich bevinden in een toestand van “oxidatieve stress” (Dewane en Pandit, 2012).

Redoxonevenwicht kan veroorzaakt worden door een aantal stressoren die inwerken op het lichaam. Factoren die de “redoxtoestand” kunnen veranderen, zijn onder andere: infectie, inspanning, hitte, uitdroging, slechte voeding, psychologische stress en trauma (Sies, 2015).

De redoxomgeving is beduidend anders in ziektetoestanden, zoals cardiovasculaire ziekte en diabetes, en ook in inflammatoire auto-immuunziekten (Kumar et al., 2010; Uttara et al., 2009).

Klik hier om het volledig samenvattend overzicht te downloaden en te lezen (in het Engels).

© ME Association. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Citeren?

Arnaud Germain, A., Ruppert, D., Levine, S.M. en Hanson, M.R., 2018. Prospective Biomarkers from Plasma Metabolomics of Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome Implicate Redox Imbalance in Disease Symptomatology. Metabolites , 8(4), 90; doi: 10.3390/metabo8040090

[HTML] [PDF]

2 reacties

  1. Link samenvatting
    De link naar de Engelse samenvatting werkt niet. Kan hier iets aan gedaan worden?
    Het meest interessante (wat mij betreft) nl. de mogelijke therapie staat hier helaas niet vertaald.

    Bij voorbaat dank!

  2. link

    Beste Ariadne,
    Excuses dat de link naar de Engelse samenvatting niet meer werkte. We hebben die terug toegevoegd. 
    (De link was ook nog terug te vinden bij doorklikken naar ‘Bron’ waar het origineel staat)
    Mogelijke therapie staat ook niet vermeld, dat was niet de opzet van de studie, behalve dan de algemene opmerking dat hun bevindingen later van nut kunnen zijn voor mogelijke behandelingen.

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Datum/Tijd Evenement
28/03/2024
19:00 - 19:30
Wat als ze niet zien dat je ziek bent? (Radio Aalsmeer)
16/04/2024
15:30 - 16:45
Webinar onderzoeksprogramma ME/CVS (ZonMw)
19/04/2024
00:00
Nederlandse Long COVID Dag 2024
Recente Links