Bron:

| 6022 x gelezen

Bron: De Standaard

Datum: 27 april 2006

Chronische vermoeidheid heeft misschien een genetische basis. Slachtoffers zouden al van bij hun geboorte minder goed gewapend zijn tegen stress.

DE grootste studie die tot dusver aan het chronische-vermoeidheidssyndroom (cvs) is gewijd, suggereert dat er een reeks genetische veranderingen aan de mysterieuze ziekte ten grondslag ligt. Als dat klopt, is voor het eerst in twintig jaar een tastbare oorzaak voor de ziekte gevonden.

Lees het volledige artikel hier.

© De Standaard   


Samenvattend: Het lijkt erop dat er specifieke genencombinaties bestaan die sommige mensen vatbaarder maken voor chronische vermoeidheid. Volgens Reeves hebben die genen  bij deze mensen een afwijkend activiteitspatroon. Maw ze werken te hard of te zwak.

Hij ziet een duidelijk verband tussen de afwijkende genen en de manier waarop ME/CVS-patiënten reageren op gebeurtenissen in het leven, zoals infecties, verwondingen, schokkende gebeurtenissen of gewone tegenslag.

De conclusies zijn gebaseerd op uitgebreid lichamelijk en bloedonderzoek van 227 Amerikaanse ME/CVS-patiënten. De activiteit van twintigduizend van hun genen werd onderzocht (mensen hebben in totaal zo’n 24.000 genen).

Hun resultaten werden in het vakblad Pharmacogenomics gepubliceerd in een reeks van veertien artikelen waarbij ze betogen dat ME/CVS-patiënten kenmerkende afwijkingen hebben in twaalf genen die het lichaam helpen beschermen tegen stress.

,,Cvs is zonder enige twijfel een lichamelijke ziekte”

 Ben Goertzel van Biomind, een deelnemende onderzoeksgroep uit Maryland, tegen de nieuwsdienst van Nature.

,,Het idee dat deze mensen ‘gewoon vermoeid’ zijn, wordt door onze resultaten resoluut van tafel geveegd.”

De studieresultaten stroken met het bestaande idee dat mensen ME/CVS krijgen na een zware infectie, een schokkende gebeurtenis of een verwonding die hun hersenen van slag heeft gebracht.

[…] Men hoopt een precies genetisch profiel van deze risicoklassen op te kunnen stellen, met het oog op diagnose en – op langere termijn – een behandeling.

2 reacties

  1. Vermoeidheid (ME/CVS) in de genen.

    Bron: ME Frank Twisk

    C3-studie CDC/CFIDS (deel 2): samenvattingen, onjuiste beeldvorming, konklusies en kritiek.

    Oftewel: Hoe leid je de aandacht af van de meest relevante feiten over de echte oorzaak van ME?

    De CDC bracht vorige week met veel tam-tam de “belangrijkste” konklusie van de C3-studie naar buiten: enkele “genetische afwijkingen” verklaren ME/CVS: patiënten hebben een verminderde stress-response!.

    Voor meer informatie over de C3-studie op deze website en de meest relevante studies: klik hier.
    Voor de Engelstalige samenvatting van de 14 studies en de basisstudie: verzamelen gegevens klik hier.
    Voor de mij vervaardigde Nederlandstalige samenvatting van die 14 studies (inklusief citaten): klik hier.

    De konklusies die het CDC naar buiten uitdraagt, leiden (bewust?) de aandacht af van de drie wezenlijke studies. Daarnaast worden feiten geïnterpreteerd zonder feitelijke onderbouwing (oorzaak of gevolg?).

    Het CDC heeft de afgelopen 15 jaar vrijwel geen enkel onderzoek naar de lichamelijke oorzaken van ME/CVS verricht. Sterker nog, men heeft jaren het onderzoek naar ME/CVS gefrustreerd. Een voorbeeld ter illustratie: de CDC heeft de onderzoeksbudgetten die voor de periode 1995-1998 door het kongres aan ME/CVS toegewezen waren, aan andere projekten besteed en over de besteding onjuist gerapporteerd…

    Het lijkt erop dat het CDC, nu het onder druk van de publieke opinie en patiëntengroepen ME niet langer kon negeren, kiest voor een nieuwe afleidingsstrategie: ME is een stressgebonden aandoening.

    Daartoe gebruikt/misbruikt men de resultaten van de 14 C3-studies of interpreteert die naar believen.

    Als U mij niet gelooft, moet U de Engelstalige samenvatting van de studies maar lezen: klik hier of, beter nog, de volledige studierapporten van studies: klik hier. Voor een Nederlandse samenvatting: klik hier.

    Mijn belangrijkste kritiek is voorts:

    1. In deze “baanbrekende” studie was plaats voor slechts twee ME-experts: Nancy Klimas en Suzanne Vernon. Bijna alle Internationaal gerespekteerde wetenschappers op het gebied van ME (zoals prof. L. Jason, dr. DS Bell, dr. D. Peterson, dr. B. Hyde etc.) namen niet deel aan dit projekt. Toeval?

    2. De uitkomsten stonden vaak vooraf min of meer vast. Op basis van zelf gekozen selekties, studiedoel en aanpak bepaalden de 4 werkgroepen min of meer zelf de konklusies van de studies. Zo beperkte werkgroep 1 zich in één studie tot de aktiviteit van 11 genen die gerelateerd zijn aan de HPA-as en/of stemmingsgerelateerde neurotransmitters. De overige 20.000 genen zijn genegeerd. De konklusie trekken dat (vooral/alleen) de aktiviteit van stressgebonden genen afwijken is vreemd! Werkgroep 4 heeft zich hoofdzakelijk gericht op de “allostatic load”: de hoeveelheid fysieke klap-pen (infekties, verwondingen etc.) en mentale klappen die het lichaam te verduren heeft gekregen. Waarom deze werkgroep zich uitsluitend tot dat specifieke en subjektieve onderwerp beperkt heeft (er was een schat aan harde meetgegevens beschikbaar: 500 klinische variabelen en metingen van de aktiviteit van 20.000 genen!), is een kompleet raadsel. Bovendien wordt die “allostatic load” “gemeten” op een moment dat de patiënt al jaren ziek is, zodat de “allostatic load” weinig meer zegt.

    3. Men trekt vaak niet-onderbouwde konklusies over oorzaak-en-gevolg-relatie van 2 afwijkingen. Een voorbeeld: men stelt vast dat de aktiviteit van stressgebonden genen afwijkt en stelt vervolgens zonder onderbouwing dat daardoor het afweersysteem niet in staat is infekties goed te bestrijden. De omgekeerde redenering, zoals die van bijv. dr. Cheney dat infekties het afweersysteem vernielen en dat in een later stadium schade aan de hypothalamus en dus hormonale afwijkingen ontstaan, wordt niet ontkracht. Studies bijv. naar chronische hepatitis C-infekties tonen die verbanden (via interferon en interleukines) ook aan. Ook mensen met griep raken geprikkeld/worden “depressief”!

    4. Een ander groot methodisch bezwaar is het feit dat in de C3-studie andere ziekten genegeerd zijn. Wat is nu het bezwaar? Ziektes hebben lichamelijke processen, klachten en genen-aktiviteit gemeen! In een aantal studies wordt ook bijv. vastgesteld dat de bevindingen niet specifiek voor CVS zijn! Men had dit probleem gemakkelijk kunnen ondervangen door een derde, vierde groep patiënten. Dan pas had men konklusies over ME/CVS kunnen trekken die echt hard te maken zijn met feiten!

    5. Een ander bezwaar: het belangrijkste kriterium voor ME [verergering van specifieke klachten door inspanning] speelt geen enkele rol. Men had eenvoudig de aktiviteit (of “expressie”) van ge-nen voor en na inspanning kunnen bepalen. Dit zou pas echt iets verklaren over de oorzaak van ME.

    6. Men, en dan vooral de opdrachtgever in zijn algemene konklusies, stelt “genetische aanleg” min of gelijk aan de situatie voorafgaand aan de ziekte. Dit is onjuist. Aangezien de ziekte de aktiviteit van genen beïnvloedt (bijv. die van het gen die eencelligen misbruiken om zich via het DNA van de gastheer vermenigvuldigen), kan men niet spreken van de genetische aanleg van ME-patiënten. Hoogstens kan men spreken van de genetische situatie van ME-patiënten als ze x jaar ziek zijn.

    Naar aanleiding van de C3 studie kunnen een aantal belangrijke konklusies getrokken worden:

    1. Opnieuw wordt in een aantal studies de noodzaak van een harde diagnose van ME benadrukt. Blijkbaar zijn de in de de C3-studies gehanteerde 1994-kriteria daartoe niet voldoende geschikt.. Ook wordt er op het belang van onderverdeling (bijv. naar “gradual” en “sudden on-set”) gewezen. De nieuwe, betekenisloze indeling van werkgroep 1 (5 groepen) heeft weinig statistische kracht.

    2. Een “DNA-marker voor ME” is, zoals al eerder hier vastgesteld, waarschijnlijk onmogelijk, omdat de genetische expressie per dag verandert, bij mensen met verschillende diagnoses, maar met de-zelfde biologische afwijkingen (infekties, oxidatieve stress etc.) dezelfde afwijkende genen-aktivi-teit vastgesteld zullen worden, er na afloop van het produktieproces van eiwitten op basis van het kookboek (DNA) nog van alles mis kan gaan bij het samenvoegen van de “ingrediënten” etc. etc.

    3. Afwijkende genen-aktiviteit vertelt niets over het oorzaak-of-gevolg-verband tussen afwijkingen.

    4. Afwijkende genen-aktiviteit kan wellicht wel mogelijke subgroepen aanwijzen, maar de voor de hand liggende subgroepen zijn eigenlijk al jaren bekend (zie bijv. de studies van prof.dr. L. Jason).

    5. De verstrekkende, gemeenschappelijke konklusie van 2! werkgroepen zijn totaal genegeerd. Die twee werkgroepen stellen, onafhankelijk van elkaar, dat essentiële lichamelijke basisprocessen verstoord zijn. De afwijkingen betreffen onder meer: kommunikatie in/tussen cellen, het afweersy-steem, oxidatieve stress, ion channels en reproduktie van eencelligen via het DNA van de gastheer! Voor een Nederlandse samenvatting van de twee betreffende studies klik hier.

    De gevolgen

    Het is niet gewaagd te veronderstellen dat de ongenuanceerde en “zalvende” uitspraken van dr. Reeves, die niet of nauwelijks te onderbouwen zijn met de resultaten/konklusies van de C3-studies,

    1. de aandacht zullen afleiden van de studieresultaten zelf (met name de konklusies van werkgroep 2),

    2. de komende jaren “misbruikt” zullen worden door dr. Vercoulen, dr. van Houdenhove en konsorten om onder de (nieuwe) noemer van “stress-gebonden aandoening” gedragstherapie te verkopen

    3. het oprechte wetenschappers moeilijk zullen maken het door CDC gekreëerde beeld bij te stellen.

    Misbruik van wetenschap:

    Opnieuw maken politici (“verkopers”) misbruik van de wetenschap: een droevige konstatering!

    Het feit dat dr. Reeves CFS een biologische afwijking noemt, doet daar, jammer genoeg, niets aan af….

  2. Vermoeidheid (ME/CVS) in de genen.

    Werd er door een ander op attent gemaakt. Sommige links hier werken niet. Die gaan naar mijn website.

    Omdat het voorstuk http://www.hetalternatief.org/ mist denkt de komputer dat hij bijv, rubriek161 op jullie website moet hebben.

    Wete niet of je het relevant acht. Anders voor de volgende keer.

    Groeten

    Frank

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Datum/Tijd Evenement
16/04/2024
15:30 - 16:45
Webinar onderzoeksprogramma ME/CVS (ZonMw)
19/04/2024
00:00
Nederlandse Long COVID Dag 2024
Recente Links