Bron:

| 4098 x gelezen

15-03-2012. Mondelinge vraag  van mevr. Rita De Bont aan de vice-eersteminister en  minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen over de beslissing om vanaf eind dit jaar geen overheidssteun meer te verlenen aan de referentiecentra voor chronische vermoeidheid.

 

Al in 2008 was er een negatieve evaluatie door het Kenniscentrum ( 88B.)

 In juni vorig jaar werd door het verzekeringscomité een nieuwe wijzigingsclausule bij de overeenkomst met de referentiecentra toegevoegd, waardoor deze een laatste kans werden geboden om een bredere groep artsen en patiënten bij hun werking te betrekken.

Vorige week zaterdag heeft het Riziv unaniem beslist de referentiecentra voor chronische vermoeidheid vanaf eind dit jaar geen overheidssteun meer te verlenen. Om van overheidssteun te kunnen blijven genieten moesten de centra tegen 1 januari 2013 volgens een welomschreven model consortia hebben opgericht en inmiddels  o.a. bij middel van een actieplan kunnen aantonen dat ze vorderden met deze oprichting. Hieraan werd blijkbaar niet naar behoren voldaan. Inmiddels nam de kritiek op de referentiecentra  toe en vanaf 1 april zouden de centra dus geen nieuwe revalidatieprogramma’s meer mogen opstarten.

Dit is jammer voor de vijf bestaande centra en het personeel dat ze moeten afbouwen.

Dat is ook jammer voor de  beperkte groep CVS-patiënten die baat vonden bij de biopsychosociale aanpak  van hun ziekte  door cognitieve gedragstherapie en graduele oefentherapie.

Ik zeg een beperkte groep. Het lage succes percentage van deze biopsychosociale aanpak, samen met de ruime opvatting van het begrip CVS ligt wellicht mee aan de basis van de geringe belangstelling van de huisartsen, het  genomen besluit door het Riziv om de financiering van de referentiecentra stop te zetten en de overtuiging dat de diagnosestelling van CVS moet worden herbekeken.

De ME-patiënten, die lijden aan een neurologische aandoening die door de wereldgezondheidsorganisatie erkend wordt onder de code G 93.3,  putten hoop uit het sluiten van de referentiecentra. Zij achten  de eenzijdige psychologische benadering van CVS in de referentiecentra verantwoordelijk voor het feit dat de gezondheidszorg op vlak van ME/CVS al 12 jaar is blijven stilstaan. Het stopzetten van de financiële steun aan de centra is maar een eerste stap, maar  zou  aan het Riziv een besparing van 1,6 tot 1,7 miljoen Euro opleveren.

Zouden deze middelen dan niet kunnen aangewend worden voor de door de patiënten reeds lang gevraagde oprichting van een onafhankelijk biomedisch diagnose en onderzoekcentrum voor ME/CVS van waaruit dan wel de hoognodige expertise  kan verschaft worden aan de bredere gezondheidssector?

Is dat niet beter dan het veto dat u stelt tegen het sluiten van de referentiecentra omdat de patiënten vandaag nergens terecht kunnen. Als de behandeling in handen van de psychologen blijft,  blijft men aanmodderen op de eerder ingeslagen weg, die geen soelaas bracht. Wordt het geen tijd dat men oog krijgt voor de nieuwe internationale ontwikkelingen en internationale consensus  criteria voor ME en dat men die onder de aandacht van de huisartsen brengt?

Welke verdere acties of overleg worden in verband met de ME/CVS problematiek in het vooruitzicht gesteld? Wordt er ook overleg met de patiëntenorganisaties voorzien?

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
3
4
Datum/Tijd Evenement
28/03/2024
19:00 - 19:30
Wat als ze niet zien dat je ziek bent? (Radio Aalsmeer)
16/04/2024
15:30 - 16:45
Webinar onderzoeksprogramma ME/CVS (ZonMw)
19/04/2024
00:00
Nederlandse Long COVID Dag 2024
Recente Links