Bron:

| 5643 x gelezen

Gebeten om te weten?

In een bijlage van de nieuwsbrief van IACFS/ME (april 2010, vol3, issue1) is er een vraag-en-antwoordsessie met dr. Judy Mikovits beschikbaar, waarin zij zeer uitgebreid antwoord geeft m.b.t. verschillende issues omtrent XMRV.  Vragen zijn onder meer afkomstig van collega’s Klimas, Nicolson en Chia.

Vragen en antwoorden sessie met Dr. Judy Mikovits, hoofdonderzoekster van het Whittemore-Peterson Instituut

Vraag Andrew Bokelman:

Van wat ik lees, begrijp ik dat XMRV de immuuncellen infecteert.

Als patiënten voedingssupplementen nemen, waarvan aangetoond is dat die het aantal Natural Killercellen verhogen, kan een deel van die NK-cellenstijging dan afkomstig zijn van geïnfecteerde cellen waardoor er dus een risico is op een hogere XMRV-activiteit?


Antwoord van Judy:

Omdat XMRV-onderzoek nog in zijn kinderschoenen staat, is er weinig geweten omtrent de opslagplaatsen van XMRV in het weefsel.

Terwijl veel celtypes geïnfecteerd kunnen worden (omdat de XPR1 ingangsmolecule/receptor op elke cel van het lichaam zit), ondersteunen slechts weinig cellen een hoge graad van replicatie. Mogelijks zou je dus de virale activiteit kunnen verhogen door het aantal NK-cellen te verhogen. We hebben studies gedaan met verbindingen die de NK-celdoding verbeteren zonder dat de NK-celreplicatie verhoogt noch de XMRV-activiteit. Dit zorgt er dus voor dat de NK-cellen beter hun werk kunnen doen en efficiënter zijn in het opruimen van XMRV geïnfecteerde cellen.

Een zeer minderwaardige soort HIV wordt een dominante soort HIV als een groot aantal virussen van het bloed van AIDS-patiënten onttrokken wordt. 18% van ons menselijk genoom (dat zijn 3 miljard genetische codes) zijn gemaakt van retrovirus-sequenties! De XMRV-sequentie is voor 95% gelijk aan die van het Humane Endogene Retrovirus (=HERV) in ons menselijk genoom. Is die 5% verschil genoeg om XMRV een nieuw virus te noemen? Is XMRV slechts een “variant” (=quasispecie) die geselecteerd is uit weefselcultuur en er gewoon vermeerderd wordt?

De 6 volledige XMRV-klonen zijn voor 99% gelijk! 6 klonen = 3 kwamen van biopten uit prostaatkanker-patiënten uit Cleveland; de 3 andere waren van leukocyten (witte bloedcellen) van vrouwelijke CVS-patiënten uit het Westen van de Verenigde Staten, genomen uit de periode 2006 – 2008. We hebben, ondanks verschillende pogingen, geen enkele andere variant bij deze personen teruggevonden. Dit suggereert dat het virus erg weinig repliceert en dat het, in tegenstelling tot HIV, geen quasi-species heeft. 18% van het menselijk genoom bestaat uit retrovirale elementen of endogene retrovirussen. Deze zijn ZEER verschillend van de exogene virussen!

Vóór onze publicatie in Science waren er slechts 2 exogene humane retrovirus-families, namelijk HTLV (1 & 2) en HIV (1 & 2). HERV’s zijn geen besmettelijke exogene retrovirussen…………

Het belangrijkste in de Science-publicatie was om aan te tonen dat XMRV het derde exogene retrovirus is en dat XMRV via het bloed kan overgedragen worden (men kan XMRV terugvinden en isoleren; XMRV kan zorgen voor primaire en secundaire infecties van primaire menselijke cellen). Meer nog, de volledige samenstelling van XMRV hebben we vergeleken met het volledige menselijke genoom en met het muizengenoom waaruit bleek dat geen van beiden XMRV bevatten wat bewijst dat het geen muizenvirus is.

Op basis van ons bewijs is XMRV een nieuw menselijk retrovirus dat overdraagbaar is. Tot slot wees de immuunrespons bij CVS-patiënten, erop bij wie XMRV werd gevonden, dat XMRV geen muizenvirus was en ook geen “vervuiling/besmetting” die in het labo gebeurde.


Vraag Dr. John Chia:

Uit jullie artikel blijkt dat XMRV overgedragen wordt door bloed, seks en lichaamssappen. De auteur zal bedoeld hebben dat dit is wat er gebeurt bij muizen maar dat dit nog niet bewezen is voor mensen. Overdracht door seksuele betrekkingen (mannen die seksuele betrekkingen hebben met mannen) en overdracht door bloeddonatie waren vroeger reeds “verdacht”, lang voor men HIV als oorzaak van AIDS ontdekte.

ME/CVS heeft geen typisch patroon voor seksuele overdracht alhoewel er toch overdracht gevonden werd tussen koppels, zij het in zeldzame gevallen. De meeste van mijn patiënten hebben ME/CVS ontwikkeld na een “griep-achtige ziekte” waarbij er respiratoire en/of gastro-intestinale symptomen waren, wat erop zou kunnen wijzen dat er geen besmetting is via bloed of seks. Hoe kunnen anders kinderen deze ziekte ontwikkelen en vanwaar het voorkomen van uitbraken (zoals Incline village). Kan u dit toelichten?


Antwoord van Judy:

Kranten zijn gekend voor het extrapoleren van data en het trekken van conclusies. Samen met Dr. Stuart Legrice hebben we verschillende keren geprobeerd om de “Wall Street Journal” en de “New York Times” te corrigeren.

Ons artikel in Science heeft aangetoond dat XMRV kan overgedragen worden via bloed en dat het zorgt voor infectie waaruit we afleiden dat er mogelijks besmetting kan optreden via uitwisseling van bloed of lichaamssappen MAAR dat er nog geen studies zijn die dat aantonen. Wij bedoelen dat dit de manier van overdracht is bij de andere 2 humane exogene retrovirussen (HTLV en HIV). XMRV is GEEN muizenvirus en NIEMAND weet hoe het in de mens terecht gekomen is. Wij hebben nooit met muizen gewerkt.

Het is belangrijk om NIET alleen aan HIV te denken als we het hebben over manieren om XMRV over te dragen. Lichaamssappen betekent ALLE lichaamssappen. We bewezen in het Science artikel reeds dat XMRV overgedragen wordt via bloed maar we moeten ook denken aan speeksel, urine en uitwerpselen.

XMRV is een eenvoudig gammaretrovirus dat stabieler lijkt te zijn dan HIV en HTLV-1, die complexe retrovirussen zijn. We toonden aan dat XMRV ook buiten de cel een zeer stabiel en makkelijke overdraagbaar virus is.

Dit in tegenstelling tot HTLV (dat zeer celgebonden is) en HIV, dat zeer labiel is en dat niet stabiel is in braaksel, uitwerpselen of urine. HIV kan, theoretisch gezien, overgedragen worden via speeksel maar dat is eerder uitzondering. Het is ook labiel buiten de cel…

Wat betreft de “griep-achtige ziekte” en de gastro-intestinale problemen, zijn deze in lijn met de stabiliteit in andere lichaamssappen en zeker in zure omgevingen zoals de maag en urine. We hebben XMRV uit speeksel en prostaat-afscheiding geïsoleerd en zijn stabiliteit getest. Dit zijn echter gegevens die nog niet gepubliceerd zijn en we wachten op de ontwikkeling van een “kwantitatieve viral load-test”.

We kunnen echter wel de stabiliteit van het virus meten. Mijn idee is dat XMRV het meest stabiele menselijke retrovirus is dat tot nog toe ontdekt is. Met betrekking tot de ‘uitbraken’ denken we dat er XMRV-overdracht zal gevonden worden via andere lichaamssappen en dit omdat XMRV zo stabiel is in die lichaamssappen.


Vraag Pat Turello:

Denkt u dat sommige van de nieuwe MS-medicijnen inzetbaar zijn?

Antwoord van Judy :

Mijn beperkte kennis van de nieuwe MS-medicijnen is dat ze de overactieve immuunrespons aanpakken en ook het transport van witte bloedcellen, van en naar de lymfeklieren.

Dus als de lymfeklier een opslagplaats blijkt te zijn van XMRV en de overactieve immuunrespons een rol speelt in de ontwikkeling van de ziekte, door een verhoogde replicatie van XMRV of het transport van witte bloedcellen met XMRV naar de plaats van ontsteking, dan zouden deze medicijnen kunnen helpen.

Zijn er echter officiële (of officieuze) gegevens omtrent beboste gebieden rond Incline Village waar men met pesticiden gewerkt heeft, voorafgaand aan de uitbraak daar?


Volgens mij zijn daar geen gegevens over en ook is er geen bewijs dat XMRV zou doorgegeven worden door insecten. Er is zelfs geen bewijs hoe XMRV in de mens zou geraakt zijn.


Vraag:

Is het mogelijk dat XMRV een ontsnapt virus is dat in een laboratorium gemaakt werd?

Judy: Neen! Onderzoekers zijn niet slim genoeg om een nieuw menselijk retrovirus te maken. XMRV werd nog niet teruggevonden in de natuur, enkel bij mensen.


Vraag Nancy Allen:

Kunt u het belang van het woord “xenotropic” uitleggen voor wat betreft de overdracht van XMRV?

Antwoord van Judy :

Xenotrope virussen kunnen geen cellen infecteren die van laboratorium-muizen komen. Ook kunnen ze die muizen zelf niet infecteren maar ze kunnen wel een hoop andere wezens infecteren waaronder de mens en “wilde muizen”. Dit is ook een bewijs dat dit geen virus is dat door de mens gemaakt is of “ontsnapt” uit een labo.


Vraag Nancy Klimas:

Ik heb gemerkt dat VIP Dx het PCR-gedeelte van de test laat vallen en nu cultuur (=op kweek zetten) gebruikt. Waarom doet men dat?


Antwoord van Judy :

De PCR-test bleek de minst gevoelige methode te zijn om XMRV op te sporen en dit door het lage replicatiegehalte van XMRV. We realiseerden ons dat slechts 1 in 1 miljoen witte bloedcellen een kopie van het XMRV provirus draagt en dat leidde ertoe dat VIP Dx teveel “vals negatieve” uitslagen kreeg. Dus was er een probleem om XMRV op te sporen. Dat is ook de reden waarom andere labo’s, die ook zeer gevoelige PCR-testen gebruiken, geen XMRV kunnen vinden in stalen van 1 ml bloed. Retrovirussen vermenigvuldigen zich alleen in de delende cellen, zodat VIP Dx de PCR-test liet vallen ten gunste van de biologische amplificatie (=op kweek zetten) van XMRV voor PCR-detectie. Niet alleen zijn de resultaten betrouwbaarder maar de test is ook veel goedkoper.


Vraag:

Heb je het gevoel dat XMRV noodzakelijk en voldoende is, of noodzakelijk maar niet voldoende, of niet noodzakelijk of voldoende om chronische ziekten zoals CVS te veroorzaken?

Antwoord Judy: 

Onze hypothese is dat chronische XMRV infectie resulteert in immunodeficiëntie die noodzakelijk is maar niet noodzakelijkerwijs voldoende om te leiden tot chronische ziekten zoals CVS. Zoals met HIV/AIDS definiëren co-pathogenen AIDS; CMV retinitis, kaposi sarcoom zijn AIDS definiërende co-pathogenen. Dit gezegd, XMRV is een type C retrovirus en type C retrovirussen worden geassocieerd met neurovirulentie (het veroorzaken van ziektes van het zenuwstelsel) bij heel wat gastheersoorten, zoals mensen, katten, knaagdieren en vogels met of zonder gelijktijdige immunologische aandoening wat suggereert dat XMRV noodzakelijk en voldoende kan zijn om CVS te veroorzaken.


Vraag:

Wat zijn uw huidig aantal procent positieven bij CVS? En in controles?

Antwoord Judy:

Bij de CVS-patiënten die voldoen aan de Canadese consensus criteria (CCC) hebben wij virus geïsoleerd bij meer dan 300 patiënten van 400 geteste personen, maar we hebben serologisch bewijs bij een andere 10% van de CVS-patiënten die voldoen aan de CCC criteria, van wie we geen virus geïsoleerd hebben, maar duidelijk bewijs van infectie, maar waarvan de significantie niet bekend is.


Vraag:

Is er een aanwijzing dat het virus actief is en er transcriptie (reverse-transcriptie) heeft plaatsgevonden bij CVS? Hoeveel procent van de positieven zijn ‘getranscribeerd’?

Antwoord Judy:

De Science publicatie heeft duidelijke actieve transcriptie van XMRV aangetoond bij meer dan 75% van de geteste patiënten en een gelijkaardige suggestie van latente infectie of bewijs van infectie zonder isolatie van het virus bij 10-15%.


Vraag:

Met het bekende percentage van CVS-patiënten die positief zijn voor Mycoplasma soorten (~60% in meerdere studies), Chlamydia pneumoniae (~10% in meerdere studies), HHV-6 (~30% in enkele studies) en andere infecties, bestaat er enige overeenstemming met XMRV positiviteit?

Antwoord Judy:

We hebben deze analyses enkel nog maar uitgevoerd op de 101 patiënten uit het oorspronkelijk onderzoek, HHV6A was 10%, EBV ~14% en niets anders meer dan 10%. We werken met verschillende groepen op Lyme en deze aantallen benaderen 30-40% van deze die getest zijn.


Vraag:

Denk je dat XMRV in staat is om disfunctie van het immuunsysteem te veroorzaken, opportunistische infecties toe te laten (zoals deze hierboven beschreven), vergelijkbaar met HIV-1 bij AIDS?

Antwoord Judy:

Absoluut, dat is onze werkhypothese.

 


Vraag:

Denkt u dat behandeling van XMRV nuttig kan zijn of mogelijk te laat bij CVS om patiënten te herstellen tot hun gezondheidsniveau van voor de infectie?

Antwoord Judy:

Ik ben uiterst optimistisch dat behandeling van XMRV of zijn immuun target(s) CVS-patiënten zal herstellen tot minstens 85% van zijn oorspronkelijke gezondheidstoestand, zelfs bij de zieksten van de zieken. Ik baseer dit optimisme uitsluitend op het gezondheidsniveau dat bereikt werd bij HIV AIDS patiënten met de komst van combinatiecocktails, ook bekend onder de naam HAART (highly active antiretroviral therapy) en XMRV is veel minder cytopathogeen dan HIV, zijn effecten op het immuunsysteem zijn subtieler. Ik denk dat het bewijs is dat sommigen herstellen zonder ooit de XMRV te behandelen of jaren relatief een goede gezondheid behouden tussen “crashes” in.


Vraag: 

Wanneer u tekenen of symptomen beoordeelt van patiënten die XMRV positief zijn, zijn er hiervan die stroken of niet goed stroken met XMRV-positiviteit in vergelijking met CVS-patiënten als een groep?

Antwoord Judy:

Ik ben geen arts en momenteel hebben we geen sensitieve kwantitatieve analyses om de virale lading te monitoren dus we hebben momenteel geen verband kunnen maken tussen de ernst van de symptomen en XMRV-positiviteit. Voor de Science publicatie voerden we correlatie-analyses uit op elke klinische immuniteitsmarker die we ter onzer beschikking hadden, waaronder RNase-L, NK (aantal en functie), co-infecties, cytokines en chemokines en GEEN ENKELE vertoonde een significant verband met een CVS-diagnose (de reviewers en editors vonden dat deze gegevens niet belangrijk waren voor de publicatie aangezien ze allemaal negatief waren). De enige die ze gepubliceerd hebben was de R462Q RNase-L variant aangezien dit de oorspronkelijke hypothese is op grond waarvan XMRV ontdekt werd. De ENIGE immuniteitsmarker die 100% met XMRV-infectie correleerde was gedaalde Interferon alfa


Vraag Prof. Garth Nicolson, Institute for Molecular Medicine

Is er in families met meer dan één CVS-patiënt (of een andere chronische ziekte) een indicatie dat XMRV overgedragen werd op directe familieleden?

Antwoord Judy:

JA…veel van hen, en ik heb niet naar iedereen gekeken maar naar wat ik weet is dat van 101 patiënten in de Science paper er meer dan 2/3 van hen een familielid hebben die besmet is en de MEESTE zijn allicht ziek met een ander overlappende chronische ziekte…bijvoorbeeld FM en CVS of een CVS mama en autistische kinderen, en de kanker in een deel van de gezinnen is beangstigend.


Vraag William Hays

Ik heb gelezen dat op 16 december 2009 75 toponderzoekers elkaar ontmoet hebben om de laatste bevindingen over XMRV te bespreken. Ik zocht ernaar maar vond geen informatie terug over wat ze gevonden hadden. Ik hoop dat je dit hier wil meegeven.

Antwoord Judy:

Ik ben niet op de hoogte van die meeting noch ben ik op de hoogte dat er op 16-12-2009 75 toponderzoekers op XMRV aan het werken waren! Op 10 november sponsorde de Cleveland Clinic een meeting waar ongeveer 15 wetenschappers (waaronder ook het WPI) hun gegevens voorstelden over XMRV bij kanker en CVS. Er waren 75 mensen aanwezig en het was een interessante vergadering maar eerlijk ik zou verrast zijn dat er momenteel 75 toponderzoekers in de wereld zich in XMRV aan het verdiepen zijn.

 


Vraag:

Hoe zie je de interactie tussen HHV-6 en XMRV ?

Antwoord Judy: 

Er zijn gegevens die erop wijzen dat HHV6 en XMRV mekaar rechtstreeks beïnvloeden. XMRV is een eenvoudig retrovirus, dus codeert het enkel structurele eiwitten en geen transacting factoren zoals HIV en HTLV. Naar analogie met HIV testen we de hypothese of de overdracht van XMRV en de progressie van deze ziekte gepaard gaan met nieuw-ontstane infecties door andere microben of door activatie van microben die vóór de XMRV-infectie in homeostatisch evenwicht aanwezig waren bij de gastheer. De afgelopen jaren stapelden bewijsgegevens zich op over interacties tussen deze co-infecterende microben – virussen in het bijzonder – en HIV. Co-infecterende virussen genereren negatieve en positieve signalen die HIV-1 onderdrukken of juist aanwakkeren. Dit veronderstelt dat de signalen die gegenereerd worden door deze virussen invloed hebben op de XMRV-overdracht en pathogenese zoals dit het geval is bij HIV-besmetting en pathogenese.

 


Vraag: 

De Britten hadden commentaar dat zowel ME als de clusteruitbraken in de VS van de jaren 80 zich zoals een enterovirus (een polio-achtig virus) lijken te verspreiden, maar niet zoals een herpesvirus.

Antwoord Judy: 

XMRV is een retrovirus, geen herpesvirus. Dus ik begrijp hun commentaar niet. HIV veroorzaakt leaky gut en ontregeling van de darmflora, en een doorbreking van de bloed-hersen-barrière wat pathogenen (ziekteverwekkers) toelaat in delen van het lichaam terecht te komen waar het normaal niet kan terechtkomen…hetzelfde zou dus kunnen gebeuren met XMRV….

Ik denk dat ik deze vraag niet kan beantwoorden omdat meer dan 75 van de 101 patiënten in onze studie niet afkomstig waren van de clusteruitbraken. Of deze kritiek steek houdt…het lijkt zeker dat de uitbraken niet hetzelfde patroon volgen zoals bij HIV. Onze HIV-kennis is wel nuttig in het ontwerpen van hypotheses en het bestuderen van potentiële mechanismen in de pathogenese (hoe wordt de ziekte veroorzaakt?) van HIV. Maar XMRV is in tegenstelling tot HIV en HTLV-1 een zeer eenvoudig retrovirus : het allereerste geïndentificeerde humane exogene eenvoudig retrovirus.

De naaste “familie” van virussen die het dichtst gerelateerd is aan XMRV veroorzaakt neurologische aandoeningen en kanker. De manier waarop de “naaste familie” van XMRV neurologische aandoeningen en kanker veroorzaakt, zijn ook net die mechanismen waardoor XMRV ook verschilt van HIV en HTLV. Weer een paradox.

We hebben eerder besproken dat XMRV stabieler zou zijn in lichaamsvochten dan in bloed en buiten de cel en zou volledig de clusters en zeldzame overdracht verklaren, zoals gezien bij ME/CVS zowel in de VS als in het VK.


Vraag:

Hoe zouden leraars in dezelfde school bijvoorbeeld (wie zich niet schuldig maakt aan misbruik uiteraard) de ziekte van elkaar kunnen krijgen?

Antwoord Judy: 

Zie hierboven maar stel dat XMRV stabieler is in lichaamsvochten zoals speeksel, urine, braaksel zodat de uitwisseling van lichaamsvochten minder rechtstreeks is dan seksueel contact en een infectie rechtstreeks via het bloed overgedragen wordt. Deze hypothese zou tegemoet komen aan het familiale en direct contact zoals een school, in het bijzonder als een co-pathogeen de besmetting en de progressie van de ziekte versterkt, zoals het geval was met HIV en HSV in Afrika.


Vraag

Wat betekent dit voor jonge vrouwen die zwanger willen worden, maar die misschien besmet zijn met XMRV?

Antwoord Judy:

Gammaretrovirussen kunnen verticaal overgedragen worden en worden doorgegeven via moedermelk. De hormonale reactie van het virus suggereert dat moeders die borstvoeding geven, meer XMRV hebben in hun moedermelk. HTLV-1 komt endemisch voor in Japan dus eenvoudige preventie van borstvoeding zorgde voor een daling van HTLV-1 geassocieerde neuro-immunologische ziekte en kanker met 40% in de tijdspanne van één generatie.. Verticale overdracht is moeilijker maar zelfs al ben je besmet, is het zaak om de opslagplaatsen van het virus laag te houden…Stop de XMRV-expressie en verspreiding naar gezonde cellen, zorg ervoor dat het XMRV provirus niet integreert in langlevende cellen…de variatie was zo klein en het gebrek aan quasispecies en hoge replicatiegraden suggereren dat de ontwikkeling van een vaccin eenvoudiger zullen zijn met dit retrovirus dan met de complexe retrovirussen zoals HIV en HTLV. Het belangrijkste is om iedereen die besmet is te identificeren en om de verspreiding en de replicatie van het virus te stoppen bij elke persoon. Voorkom de ziekte bij gezonde personen en stop de progressie en herstel het immuunsysteem bij de zieke mensen.


Vraag:

XMRV werd in bloedstalen gevonden die in het WPI werden bewaard. Hoeveel andere artsen hebben u bloedstalen toegezonden die positief waren?

Antwoord Judy:

Er is veel verkeerde informatie verspreid en er bestaan foute veronderstellingen over de bloedstalen in de bloedbank van het WPI. Die bloedstalen waren niet enkel afkomstig van de CVS-uitbraak bij Incline Village. Alle bloedstalen waren afkomstig van patiënten die tussen 2006 en 2008 naar Sierra Internal Medicine zijn gekomen. Minder dan 20 van de 101 waren afkomstig van de oorspronkelijke uitbraak en meer dan 75 waren geïsoleerde gevallen van CVS-patiënten van dr. Peterson afkomstig uit 12 Amerikaanse staten en Canada. De 101 monsters waren van patiënten overal in de VS die gediagnosticeerd werden op basis van de Canadian Consensus Criteria en de Fukudacriteria. Ten minste 5 artsen afkomstig uit de hele VS, o.a. dr. Klimas en dr. Cheney, hadden patiënten in de bloedbank en in de studie. De 101 stalen werden willekeurig gekozen uit honderden stalen in de bloedbank. Het hoofdcriterium was dat we bloedstalen hadden die konden gekweekt worden (retrovirussen kunnen niet vermenigvuldigd worden tenzij een cel zich deelt) en dat we meerdere bloedstalen van een bepaalde patiënt hadden. 


Vraag:

Zijn uw positieve testresultaten verschillend in de bloedstalen die u werden toegezonden na de verschijning van uw artikel in Science?

Antwoord Judy: 

Neen, niet zolang de artsen die ons stalen toezenden de patiënten diagnosticeren volgens de Canadian Consensus Criteria zoals dr. Peterson doet. Eigenlijk waren de positieve testresultaten van overlappende ziektes meer dan we hadden verwacht, ongeveer 35%.


Vraag:

Aangezien een aantal artsen die u bloedstalen met XMRV toezonden ook gegevens over HLA-DR verzamelen, is het mogelijk om de positieve en de negatieve te onderscheiden aan de hand van HLA-DR haplotype, m.a.w., is er bewijs dat er een relatief hogere kans is om drager te zijn van XMRV en aan een ziekte te lijden die door HLA-DR wordt veroorzaakt? 

Antwoord Judy: 

We hebben het oorspronkelijke onderzoeksprogramma van het WPI opgericht om van een specifieke patiëntengroep de onderliggende genetische opbouw te bestuderen maar ook om bij die groep te zoeken naar nieuwe virussen, naar een  onderlinge samenhang van hun immuunprofiel en naar patronen in genexpressie. Daarom worden er momenteel tal van onderzoeken uitgevoerd door onze medewerkers Mary Carrington en Michael Dean van het genomisch diversiteitsprogramma van het National Cancer Institute (NCI) en door de geneticaspecialisten. Zij hebben de vatbaarheid en weerstand van HLA- en KIR-moleculen geïdentificeerd bij HIV-AIDS. Enkele van hun bevindingen werden voorgesteld op de IACFS-bijeenkomst van vorig jaar. Toen kenden we de XMRV-status van deze patiënten nog niet. Deze gegevens worden momenteel geanalyseerd.


Vraag:

Zijn er patiënten bekend die een acute infectie met XMRV hebben opgelopen? Hoe kan u een nieuw geval onderscheiden van een geval van reactivering door transcriptie van geïntercaleerd virusmateriaal in het DNA? Wat gebeurt er met hun symptomen bij een acute infectie? Wat gebeurt er met de waarden van hun aangeboren immuunresponsen?

Antwoord Judy:

Nee, die zijn niet bekend. Zulke studies kunnen nog niet uitgevoerd worden. We werken met gevallen van het chronisch vermoeidheidssyndroom die vermoedelijk via transfusie werden opgelopen waarbij een acute infectie werd veroorzaakt. Voor deze studies zullen veel tests nodig zijn. Aangezien pas gesproken wordt over CVS nadat de symptomen zes maanden aanhouden, is het onmogelijk om over die gegevens te beschikken. Hopelijk zal wel gauw ten minste één voorbijgestreefde aanpak verdwijnen: de slechtste voorspeller van de ziekteprogressie bij HIV is het viraal evenwicht en de hoeveelheid virus. Zorg dat de hoeveelheid virus zo laag mogelijk is. Spoor de infectie dus zo snel mogelijk op. Dit is de beste manier om het ontstaan en de progressie van de ziekte te vermijden.


Vraag:

Weet u of genen gedragen door XMRV gekopieerd worden? Indien dat het geval is, zouden gegevens over genetische oorsprong van de stalen die in andere laboratoria werden verzameld, bruikbaar zijn in een gecentraliseerde analyse?

Antwoord Judy:

XMRV is een eenvoudig retrovirus. Het codeert en brengt enkel de gag, pol en env  genen tot expressie. Ze worden allemaal tot expressie gebracht en er werd bewezen dat ze functionele eiwitten aanmaken. Dit werd duidelijk aangetoond in ons artikel in Science.


Vraag:

Welke regulerende mechanismen zijn aanwezig die de transcriptie van genetisch materiaal van XMRV kunnen aantasten?

Antwoord Judy: 

De expressie van XMRV en alle eenvoudige retrovirussen wordt enkel gecontroleerd door “cis acting-elementen” (elementen die op dezelfde DNA molecule liggen) in de “upstream UTR”. Bij XMRV zijn 3  transcriptiecontrole-elementen geïdentificeerd, 2 glucocorticoïderespons-elementen (een sterke met een respons op androgenen en oestrogenen, een zwakkere met een respons op het stresshormoon cortisol en een NfKB-site). Ze zetten allemaal XMRV in gang.

 


Vraag:

Indien er actieve XMRV-transcriptie plaatsvindt, is er dan een verschil te zien in laboratoriumparameters en symptomen in vergelijking met patiënten die drager zijn van XMRV maar zonder transcriptie?

Antwoord Judy:

We hebben die gegevens nog niet maar het loont zeker de moeite om die hypothese te testen


Vraag: 

Indien XMRV aanwezig is maar inactief, wat zou dan mogelijks een (re)activering in de hand werken?

Antwoord Judy:

Estrogenen, androgenen, cortisol (stress) en ontstekingen.


Vraag: 

Gezien de problemen met de aanwezigheid van antigenen – wat vaak voorkomt bij patiënten met ziektes waarbij chronische vermoeidheid een belangrijk symptoom is – zouden we verwachten dat bepaalde patiënten met een positief XMRV-staal geen antilichamen hebben.

Antwoord Judy:

Ja, er zijn veel van die gevallen hier in het WPI. Deze gegevens zijn heel interessant en suggereren dat immuuntherapie, o.a. antilichaamtherapie, heel doeltreffend kan zijn bij CVS.


Vraag: 

Ik hoorde dat er nog een studie zou zijn in het Verenigd Koninkrijk. Die studie kwam tot een andere conclusie in verband met een mogelijke link tussen het chronisch vermoeidheidssyndroom en XMRV. Wat denkt u van die verschillende resultaten en zouden er toch bepaalde overeenkomsten kunnen zijn tussen de resultaten?

Antwoord Judy:  

De negatieve studies werden technisch niet correct uitgevoerd aangezien hun methodes niet in staat waren om XMRV te detecteren. Mogelijks voldeed hun patiëntenbestand niet aan de Canandian Consensus Criteria en onderzochten ze het genomisch DNA enkel via PCR, de minst gevoelige manier om XMRV te detecteren. Totnogtoe heeft niemand geprobeerd om onze studie over te doen. Het is duidelijk dat de aanwezigheid van XMRV in het Verenigd Koninkrijk niet onbestaande is en dat XMRV er wel al gevonden is bij patiënten.


Vraag: 

Hoe zou de aanwezigheid van XMRV gelinkt kunnen worden aan de ziekte van Lyme?

Antwoord Judy:

We hebben XMRV vastgesteld bij chronische Lymepatiënten van wie de bloedstalen ons werden toegestuurd door verschillende artsen. We veronderstellen dat een chronische XMRV-infectie een onderliggende immuundeficiëntie kan veroorzaken en er dus een link kan zijn met verschillende andere ziektebeelden, zoals de ziekte van Lyme.


© Vertaling door Dirk, Zuiderzon, Kathy Hugaerts en Katrien Ottermans

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
1
2
3
4
5
Recente Links