Wetenschappelijk

Wetenschappelijke publicaties over ME of cvs. Meer wetenschappelijke publicaties vindt u op

http://www.hetalternatief.org of

http://mecvswetenschap.wordpress.com/

Marathon_pixabay

| 10936 x gelezen

Mensen met ME/cvs zeggen vaak dat ze het gevoel hebben dat ze een marathon hebben gelopen, ook al hebben ze helemaal geen inspanning gedaan. Dat is nooit getest bij ME/cvs, maar onlangs wel bij langdurige/long COVID. Een recente Poolse studie Ischemia-Reperfusion Hypothesis Opens New Treatment Options for Long COVID, Fibromyalgia and ME/CFS [Ischemie-reperfusie-hypothese opent nieuwe behandelingsopties voor long COVID, fibromyalgie en ME/CVS] toont twee dingen aan: het grote bereik van COVID (het heeft Polen bereikt) en de innovatieve studies die het in gang zet….
DNA-5_pixabay

| 4796 x gelezen

Een studie heeft bestaande genetische data op een nieuwe manier geanalyseerd om 14 genen in verband te brengen met ME/cvs en veel subgroepen van patiënten te identificeren. Als de nieuwe aanpak vruchten afwerpt, zou dit het ME-onderzoek kunnen transformeren en de ontwikkeling van behandelingen kunnen versnellen. Paper: Genetic Risk Factors for ME/CFS Identified Using Combinatorial Analysis [Genetische risicofactoren voor ME/cvs geïdentificeerd met behulp van combinatorische analyse] Auteurs: Sayoni Das, Krystyna Taylor, James Kozubek, Jason Sardell, Steve Gardner De paper werd ingediend bij een wetenschappelijk…
Puzzelstukken-verbinding_pixabay

| 5863 x gelezen

Lipkins metabolomische studie levert stap voor stap een coherent beeld op van mitochondriale disfunctie Het mooie van Ian Lipkins laatste werk over ME/cvs is hoe goed alle resultaten bij elkaar passen. Health Rising rapporteerde eerder over de voorpublicatie van deze paper, maar de definitieve versie die onlangs uitkwam, heeft een aantal zaken verder uitgewerkt. Deze grote door de NIH-gefinancierde studie van Ian Lipkin had verschillende voordelen. Het was groter en het beoordeelde meer metabolieten dan enig ander onderzoek; het gebruikte door ME/cvs-deskundigen gediagnosticeerde patiënten…
Pad_pixabay

| 5428 x gelezen

De titel van deze metabolomische studie “Evidence for Peroxisomal Dysfunction and Dysregulation of the CDP-Choline Pathway in Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome” [Bewijs voor peroxisomale disfunctie en ontregeling van het CDP-choline-reactiepad bij Myalgische Encefalomyelitis/Chronisch Vermoeidheidssyndroom] maakte duidelijk dat er iets nieuws in de pijplijn was. Peroxisomale disfunctie was nauwelijks naar voren gekomen in de mitochondriale en metabolomische studies die tot nu toe waren gedaan – en toch stond het bovenaan de lijst van de resultaten van een grote door de NIH-gefinancierde studie. De studie met…
Oog-blauw_pixabay

| 3775 x gelezen

Zicht bij ME/cvs Terwijl de kenmerkende symptomen van ME/cvs vermoeidheid, pijn, postexertionele malaise en niet-verkwikkende slaap zijn, ervaren lijders ook veel andere, minder bekende symptomen zoals problemen met het gezichtsvermogen. Deze kunnen een impact hebben op veel aspecten van het dagelijks leven. Mensen met ME/cvs hebben het vaak over een afkeer van fel licht of zelfs normaal daglicht. Dergelijke symptomen kunnen vallen onder de overkoepelende term ‘zintuiglijke overbelasting’, en verklaren waarom veel patiënten niet naar buiten gaan als de zon volop schijnt, of gebieden…
Matheson-2022_Xenon-Never-Hospitalized

| 7271 x gelezen

Nieuwe MRI-techniek toont aan dat de zuurstof uit de longen moeite heeft om de kleine bloedvaten te bereiken bij langdurige/long COVID. Het zou kortademigheid en inspanningsproblemen bij long COVID en mogelijk ME/cvs kunnen verklaren. De serie Adem-Zuurstof gaat verder op Health Rising met een intrigerende nieuwe studie naar langdurige/long COVID die zich ook zou kunnen vertakken in ME/cvs. Een gasuitwisselingsziekte? Enorme inspanningssstudie van de CDC geeft nieuwe kijk op ME/cvs [in het Engels] Moeilijk ademhalen: vreemde ademhalingspatronen in long COVID kunnen bijdragen tot inspanningsintolerantie…
Rode-bloedcellen_pixabay

| 6625 x gelezen

Het was een kleine studie, maar kleine studies die door de juiste mensen worden uitgevoerd, kunnen een groot verschil maken. Bovendien gaat er niets boven echt graven in de hersenen – en hier was echt graafwerk voor nodig – om te weten te komen wat het SARS-CoV-2-virus doet met dit meest obscure en moeilijk toegankelijke orgaan. In zekere zin is de hoofdauteur van deze studie, Avindra Nath, er al eens geweest. Anderhalf jaar geleden, in februari 2021, kwam Nath met een van de eerste…
Brein2

| 5148 x gelezen

Hoogtepunten Er werden veranderingen vastgesteld in de hippocampus van de hersenen van ME/cvs-patiënten Deze veranderingen werden geassocieerd met vermoeidheid, pijn en fysieke functie Ze waren groter bij patiënten die geïdentificeerd werden aan de hand van de ICC-criteria dan van de Fukuda-criteria Achtergrond Een recente paper van onderzoekers van de Griffith University in Queensland, Australië, suggereert dat sommige symptomen van ME/cvs zoals vermoeidheid, pijn en slaapstoornissen gelinkt kunnen worden aan structurele veranderingen in een deel van de hersenen, de hippocampus. Onder de onderzoekers bevindt zich…
Vragen_pexels

| 10551 x gelezen

Mestinon zorgt voor een opmerkelijke verandering bij ME/cvs in ongebruikelijke eenmalige inspanningsstudie Dit is de meest ongebruikelijke klinische studie die ik ben tegengekomen. Te kort om een volledige klinische studie te zijn, was het in wezen een kortetermijntest van het idee dat problemen met neurovasculaire regulatie (d.w.z. bloedvatstromen) de energieproductie remmen tijdens inspanning bij ME/cvs en – tromgeroffel … kan worden verbeterd door een geneesmiddel. Het trachtte twee dingen te doen: het trachtte aan te tonen dat neurovasculaire problemen de energieproductie bij ME/cvs beïnvloeden…
DNA-5_pixabay

| 6265 x gelezen

Een Noors team heeft de grootste analyse tot nu toe gepubliceerd waarin wordt gezocht naar DNA-verschillen die zouden kunnen aangeven wat er mis gaat bij ME (ook bekend als chronisch vermoeidheidssyndroom, CVS). Dergelijke verschillen zouden een eerste stap zijn in de richting van het vinden van doeltreffende behandelingen. Jammer genoeg vindt de nieuwe studie geen DNA-verschillen die de standaard voor statistische significantie halen. Desondanks, zoals professor Chris Ponting en ik in een begeleidend stuk zeggen, helpt dit artikel om het veld van de genetica…