Wetenschappelijk

“Belangrijk artikel” Het was goed om te zien dat een studie van een grote medische universiteit naar de inspanningscapaciteit bij langdurige COVID in een vooraanstaand medisch tijdschrift verscheen. Het Journal of Infectious Diseases gaf het de kop “MAJOR ARTICLE”.  Het kwam uit de zeer drukke LIINC-groep van de Universiteit van Californië San Francisco (UCSF). Met andere woorden, het is een tegengif voor de afschuwelijke (en vreselijk ongeïnformeerde) beweginggstudie waarmee het RECOVER-Initiatief zichzelf onlangs in verlegenheid bracht. Bovendien is dit niet zomaar een oefenstudie –…

Het Epstein-Barrvirus (EBV) is weer terug en het ziet er niet naar uit dat het snel zal verdwijnen. Eigenlijk zullen we waarschijnlijk meer en meer van dit complexe virus gaan zien naarmate de tijd vordert – en hopelijk leren we eindelijk niet alleen wat het doet bij langdurige COVID, maar ook bij het chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs). Het Epstein-Barrvirus en langdurige COVID “LIINCen” De studie “Chronische virale co-infecties hebben een verschillende invloed op de kans om langdurige COVID te ontwikkelen” is afkomstig van een zeer actieve…

De mitochondriën zijn een groot mysterie bij ME/cvs en fibromyalgie. Er is veel bewijs – toegegeven, meestal uit kleine studies – dat de mitochondriën een rol spelen. Precies achterhalen wat er mankeert, is niet eenvoudig, gezien de vele mogelijkheden die zich hebben aangeboden. Problemen met het vetzuurmetabolisme, shunts die zuurstofrijk bloed van ze weg stuwen, defecte antioxidantsystemen, hoge niveaus van intracellulair calcium, ontregeling van complex V, HHV-6-reactivering/mitochondriale fragmentatie, aangeboren fouten in het metabolisme, en nog veel meer zijn naar voren geschoven. De lijst lijkt…

Vele delen van de hersenen (prefrontale cortex, cortex cingularis anterior, insula, amygdala, motorische cortex, en meer) zijn in verband gebracht met ME/cvs, maar op de een of andere manier past het dat het moeilijkst bereikbare en moeilijkst te bestuderen deel van de hersenen – de hersenstam – misschien wel het neusje van de zalm is. Zoals Van Elzakker al aangaf in zijn nauwgezette bespreking van de hersenstam bij ME/cvs, kunnen de meeste MRI-studies die zich richten op het bovenste deel van de hersenen, slechts…

Dit alles kwam tot stand nadat zij, wat Kell levendig noemde, “verschrikkelijke, stoffige, donkere” fibrine microklonters vond op de bodem van haar proteomische monsters en besloot deze te onderzoeken. (Proteomische studies worden regelmatig gedaan. Heeft niemand anders deze opgemerkt?) Pretorius gelooft dat de vreemde vormen van deze microklonters hun afbraak belemmeren. Sommige, zo meldt zij, zijn groot genoeg om de kleine haarvaten die onze weefsels voeden, te blokkeren en resulteren in een “defect in de zuurstofoverdracht op capillair niveau”. Kell heeft op de ME-Conferentie…

Hoofdonderzoeker Dr Leighton BarndenGriffith University, Gold Coast, Queensland, Australia Belangrijkste bevindingen Over de studie Veel van de symptomen die mensen met ME/cvs ervaren, wijzen op afwijkingen in de hersenen en het zenuwstelsel, en onderzoek heeft veranderingen in de structuur van de hersenen bij ME/cvs-patiënten aangetoond, evenals beperkingen in de connectiviteit tussen verschillende hersengebieden. Dr. Leighton Barnden en zijn team van de Griffith University in Queensland, Australië, zijn bijzonder actief op dit gebied en zijn deskundig in het gebruik van magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) om de…

In 1905 publiceerde Albert Einstein, een Zwitserse octrooigemachtigde, vier baanbrekende papers, een daarvan was op de speciale relativiteitstheorie. Elf jaar later voegde hij zwaartekracht toe aan de mix in zijn algemene relativiteitshypothese. Het duurde echter tot 1919 voordat Einsteins algemene relativiteitstheorie correct bleek, en dat was niet gemakkelijk. Britse astronomen reisden de halve wereld rond om een uitgebreide zonsverduistering te bekijken om vast te stellen of, zoals Einstein voorspelde, de ruimtetijd gekromd wordt door massieve hemellichamen. Toen de positie van sterren tijdens de zonsverduistering…

Hoe een studie naar het coronavirus licht werpt op reactivatie van het Epstein-Barrvirus bij ME/cvs. Van alle mogelijkheden die het SARS-CoV-2-virus onbedoeld heeft geopend voor ME/cvs, is dit misschien wel de meest creatieve tot nu toe. Deze studie belicht de nieuwe manieren waarop onderzoekers de long COVID-pandemie gebruiken om ME/cvs beter te begrijpen. Deze Zweedse studie, “Saliva antibody-fingerprint of reactivated latent viruses after mild/asymptomatic COVID-19 is unique in patients with myalgic-encephalomyelitis/chronic fatigue syndrome” [Antilichaam-vingerafdruk in speeksel van gereactiveerde latente virussen na milde/asymptomatische COVID-19 is…

Belangrijkste bevindingen Een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek in de afgelopen 20 jaar of zo heeft bewijs geleverd van afwijkingen in het cardiovasculaire systeem van mensen met ME/cvs. In feite heeft ME Research UK een groeiend aantal studies ondersteund die juist dit gebied onderzoeken, waarvan sommige worden aangehaald in deze nieuwe paper van Dr. Miriam Sandvik en collega’s, en gepubliceerd in het tijdschrift PLOS ONE. Een essentieel onderdeel van elk bloedvat is het endotheel, een laag cellen die de binnenbekleding ervan vormt. Het endotheel is betrokken…

Mensen worden in hun leven blootgesteld aan allerlei virussen, bacteriën, schimmels en parasieten, waarvan herpesvirussen (HHV’s) de meest voorkomende zijn. Bij de meeste mensen veroorzaken deze virussen geen merkbare ziekte of slechts tijdelijke symptomen zoals keelpijn of koorts. Maar nadat ze het lichaam zijn binnengedrongen, banen ze zich langzaam een weg langs de zenuwen naar het centrale zenuwstelsel, waar ze zich kunnen vermenigvuldigen en vele jaren kunnen blijven. De virussen zijn in alle opzichten relatief stil, althans dat is wat de conventionele medische wijsheid…