Wetenschappelijk

Een studie gepubliceerd in het tijdschrift ‘Clinical and Translational Medicine’ heeft significante verschillen geïdentificeerd in de reacties van extracellulaire blaasjes – deeltjes in het lichaam die een sleutelrol spelen in de communicatie tussen cellen – na inspanning tussen mannen met ME/cvs en mannelijke sedentaire controles. Deze studie volgt op een eerder gepubliceerd artikel van het onderzoeksteam over de reactie van extracellulaire blaasjes op inspanning bij vrouwelijke deelnemers aan ME/cvs. De onderzoekers rekruteerden 10 mannen met ME/cvs – gediagnosticeerd aan de hand van de Canadese…

ME/cvs is een complexe ziekte die per persoon, per groep mensen met de ziekte, en zelfs binnen één individu in de loop van de tijd verschilt. Inzicht in de ziektemechanismen van ME/cvs is de sleutel tot het verklaren van deze ziektediversiteit (heterogeniteit), en voor het ontwikkelen van gerichte behandelingen. Daarom was een gezamenlijke studie door een team van onderzoekers met verschillende, maar complementaire vaardigheden (een multidisciplinair onderzoeksteam) – waaronder Dr. Amy Proal en Dr. Bo Bertilson die momenteel werken aan projecten gefinancierd door ME…

Onderzoek heeft aangetoond dat mensen met ME/cvs last kunnen hebben van posturale instabiliteit of ‘onevenwicht’ – verlies van evenwicht bij het staan of stabiliteit bij het lopen. Onevenwicht wordt geclassificeerd als ‘statisch’ – instabiel in een rechtopstaande positie, of ‘kinetisch’ – instabiliteit bij het lopen of te voet verplaatsen. Interessant is dat evenwichtsstoornissen geassocieerd met welke vorm van duizeligheid of vertigo dan ook, die verband houdt met de functies in de hersenen die informatie over evenwicht verwerken, in verband worden gebracht met orthostatische intolerantie…

Onderzoek suggereert dat bij mensen met ME/cvs de productie en afbraak – metabolisme, van een belangrijke klasse van vetverbindingen genaamd ‘sfingolipiden’, verminderd is. Interessant genoeg is een verminderd sfingolipidenmetabolisme ook waargenomen bij andere ziekten – zoals het Q-koortsvermoeidheidssyndroom, waar chronische vermoeidheid een belangrijk symptoom is. Volgens Junhua Xiao, de auteur van een artikel gepubliceerd in het tijdschrift “Neural Regeneration Research”, zou een verschuiving in het sfingolipidenmetabolisme het immuunsysteem en verschillende ontstekingsroutes in het lichaam kunnen verstoren – zowel het immuunsysteem als ontstekingen zijn in…

Wanneer het lichaam een virus of andere ziekteverwekker tegenkomt, kan het immuunsysteem langdurige veranderingen ondergaan die bekend staan als getrainde immuniteit. Dit proces omvat epigenetische herprogrammering – het veranderen van genexpressie zonder het DNA zelf te veranderen – om aangeboren immuuncellen te helpen robuuster te reageren op toekomstige bedreigingen. In een recent overzicht stellen Humer et al. voor dat bepaalde immuuncellen bij ME/cvs abnormaal hyperreactief kunnen zijn, wat bijdraagt aan de voortdurende activatie van het immuunsysteem en de ziektemechanismen. Hoewel direct bewijs bij ME/cvs…

Belangrijkste punten: Achtergrond De meerderheid van de mensen met ME/cvs maakt melding van een infectie vóór het begin van de ziekte, en uit een enquête van de European ME Alliance bleek dat 58% van de respondenten het begin van hun ME/cvs in verband bracht met een “infectieziekte”. Ongeveer 30% van de ME/cvs-gevallen die in verband worden gebracht met een infectie, zijn vermoedelijk te wijten aan infectieuze mononucleose – klierkoorts, veroorzaakt door het epstein-barrvirus (EBV) – maar niet iedereen die een EBV-infectie heeft, ontwikkelt ME/cvs….

De kernpunten De studie “Wearable heart rate variability monitoring identifies autonomic dysfunction and thresholds for post-exertional malaise in Long COVID” [Met draagbare hartslagvariabiliteitsmonitoring worden autonome disfunctie en drempels voor postexertionele malaise geïdentificeerd in Long COVID] van inspanningsfysioloog Rob Wüst deed iets eenvoudigs maar belangrijks: het volgde de hartslagvariabiliteit (HRV) tijdens het evalueren van activiteitsniveaus, voor en na inspanning, en tijdens dagelijkse activiteiten om een idee te krijgen van hoe het autonome zenuwstelsel bij longcovidpatiënten bestand was tegen inspanning. Over het algemeen willen we hoge…

Helaas wordt verondersteld dat late, onder- en niet-diagnose van ME/cvs vaak voorkomt. Een recente studie in het Verenigd Koninkrijk heeft zelfs het volgende aangetoond: “Veel mensen met ME/cvs ervaren een ernstige en mogelijk schadelijke vertraging in de bevestiging van hun diagnose. Veel mensen krijgen de diagnose binnen de eerste 2 jaar, maar een aanzienlijk aantal pas na meer dan 10 jaar.” Dit betekent dat veel mensen die symptomen van de ziekte ervaren, mogelijk nog geen ME/cvs-diagnose hebben. Daarom richtte een onderzoeksteam in Duitsland zich…