LOMMEL 12/02/2015
Riziv betaalt dure baxters niet meer
Julie Vanherck (52) lijdt aan het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), maar sinds kort wil het Riziv haar baxters gammaglobuline niet meer terugbetalen. “Die kosten me 15.000 euro per jaar. Dat kan ik zelf niet betalen”, zucht ze.
JESSE BROEKX
Julie Vanherck sukkelt al sinds 1997 met haar gezondheid. Ze werd van de ene naar de andere dokter gestuurd, maar uiteindelijk viel het verdict: chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS). De laatste jaren is er veel te doen rond de ziekte, en vooral de behandeling ervan. Zo vragen experts van vijf Belgische universiteiten in een open brief om meer middelen voor onderzoek.
Vaak wordt gesteld dat CVS tussen de oren zit, en ook Julie Vanherck kreeg dat te horen. Ze werd naar een referentiecentrum gestuurd. “Daar werd ik mentaal wel beter van, maar fysiek was ik een wrak.” De dokters lieten haar medicatie slikken, waardoor er een gat in haar maag ontstond. “Die hebben ze moeten verwijderen, waardoor ik nog amper eten kan opnemen. Ik heb ook een lekke darm.”
Na vele jaren sukkelen, ontmoette Julie in 2009 de omstreden CVS-dokter Francis Coucke. “Hij schreef me vijf baxters gammaglobuline per week voor. Dankzij die behandeling kon ik weer op kracht komen.” De baxters zijn van levensbelang voor Vanherck, die met een overgroei aan bacteriën zit. “Mijn lichaam valt me aan, maar ik kan niet terugvechten.” Het Riziv wil de baxters nu niet meer terugbetalen. Ze wezen tot drie keer toe een aanvraag af. “Als je bloedwaarden lager zijn dan 750 komen ze normaal tussen en ik heb een waarde van 615, maar toch willen ze niet betalen.”
Dokter Coucke
Dat ze jarenlang een patiënt was bij Coucke bemoeilijkt de zaak. De Orde van Geneesheren schrapte de CVS-specialist omwille van zijn methode maar veel CVS-patiënten protesteren daartegen. “Dit is een afrekening met dokter Coucke en daar ben ik het slachtoffer van. Ik begrijp dat de overheid moet besparen, maar moeten ze besparen op mijn gezondheid? Ik heb het gevoel dat ik een speelbal ben.”
“Ik ben al drie leningen moeten aangaan om dit te kunnen betalen. Zo’n baxter kost 1.300 euro en ik heb er om de zes weken één nodig. Ik zou dus jaarlijks zo’n 15.000 euro moeten ophoesten”, jammert ze. “Dat kan ik niet betalen. Mijn ziekte heeft me al zeker 40 à 50.000 euro gekost.”
Hond
Voorlopig trekt de 52-jarige vrouw zich op aan de komst van haar eerste kleinkind. Daarnaast zorgt ook haar hond Rocky voor de nodige afleiding. “Als ik kan, maak ik een korte wandeling met hem. Hij heeft me opgepept. Maar eerlijk, ik zie geen licht aan het einde van de tunnel.”
© Jesse Broekx, Het Laatste Nieuws
