Simon McGrath, ME/CFS Research Review, 8 november 2019
Het ME/CFS Biomedical Partnership [Biomedisch Partnerschap voor ME/CVS], onder leiding van Prof. Chris Ponting en Dr. Luis Nacul, plannen een enorme genetische studie en een grootschalige uitbreiding van de UK ME/CFS Biobank. Het partnerschap zal patiënten en hun vertegenwoordigers een belangrijk rol geven in de planning en uitvoering van het project. Het genetische onderzoek, een genoomwijde associatiestudie, wil 20.000 mensen met ME/cvs rekruteren – en de onderzoekers weten dat ze dat alleen kunnen doen met de steun van de patiëntengemeenschap.
Een nieuw onderzoeksteam hoopt het Britse biomedische onderzoek een impuls te geven met een voorstel voor een zeer grote genetische studie en een grootschalige uitbreiding van de UK ME/CFS Biobank. Het nieuwe ME/CFS Biomedical Partnership wordt geleid door Professor Chris Ponting en Dr. Luis Nacul, die aan het hoofd staat van het team van CureME en de UK ME/CFS Biobank. Het partnerschap plant om begin volgend jaar een grote subsidieaanvraag in te dienen voor de twee studies bij de Medical Research Council (MRC) en het National Institute of Health Research (NIHR).
De plannen van het partnerschap voor de onderzoeksstudies zijn niet alleen ambitieus, ze vestigen ook een nieuwe norm voor het betrekken van patiënten en hun vertegenwoordigers bij onderzoek. In het kader daarvan zullen een patiënt en een patiëntenvertegenwoordiger zich als co-onderzoekers bij Ponting en Nacul voegen.
Het voorstel weerspiegelt het vele werk dat het CFS/ME Research Collaborative (CMRC) doet om onderzoekers samen te brengen en biomedisch onderzoek te stimuleren. Eerder dit jaar bundelde het CMRC haar krachten met CureME, en samen dienden ze een beknopt voorstel in bij de wetenschappelijke strategieraad van MRC. De strategieraad heeft een workshop aanbevolen om de plannen te bestendigen.
De volgende stap
MRC en NIHR hebben nu een workshop aangekondigd die wetenschappers, belangenverenigingen en patiënten zal samenbrengen om aanbevelingen te doen om het onderzoeksvoorstel te verbeteren. Dit is een bemoedigend teken, maar het voorstel moet door peerreview gaan, en waar Ponting mij nadrukkelijk op wees, is dat doorgaans slechts één op vijf subsidieaanvragen financiering in de wacht slepen.
Een zeer grote genetische studie
Het partnerschap heeft een reeks vragen en antwoorden vrijgegeven over hoe de genetische studie in zijn werk zal gaan.
Het plan is om een genoomwijde associatiestudie (GWAS) uit te voeren. Het genoom is onze complete set van genetische informatie – al ons DNA – en bestaat uit meer dan drie miljard nucleotide baseparen. Een GWAS identificeert kleine DNA-verschillen (varianten genoemd) tussen mensen met een ziekte, en degenen zonder. Deze verschillen wijzen op de genetische wortels van gezondheidsproblemen, helpen bij het identificeren van biologische oorzaken en dienen als leidraad bij geneesmiddelenontwikkeling. (Lees meer over de wetenschap van GWAS. [in het Engels])
Genoomwijde associatiestudies hebben biologische inzichten onthuld in veel ziekten. Ze hebben bijvoorbeeld de rol onthuld van microglia, de immuuncellen van de hersenen, in de ziekte van Alzheimer, ze hebben een beter begrip gegeven over hoe reumatoïde artritis start en hebben geholpen in het identificeren van talrijke genen die betrokken zijn bij diabetes type 2.
Als gevolg van dergelijke biologische inzichten, is de ontwikkeling van geneesmiddelen onderweg bij talrijke ziekten waaronder zowel reumatoïde artritis als diabetes type 2 en inflammatoire darmziekten.
Voor alle duidelijkheid is de impact van individuele genetische varianten die gevonden kunnen worden in een GWAS, allicht veel subtieler dan die bij aandoeningen waarbij één gen verantwoordelijk is, zoals cystische fibrose [mucoviscidose of taaislijmziekte, n.v.d.r.] – daarbij ontwikkelt iedereen met twee kopieën van een beschadigd gen de ziekte. “In plaats daarvan zal elke genetische variant slechts een zeer klein effect hebben”, zei Ponting.
“DNA-varianten kan je vergelijken met kleine stukjes papier die – als je ze onder de poten van een biljarttafel plaatst – de tafel uit balans brengen, zodat de bal meer in de ene richting rolt dan de ander.”
Er zijn zeer grote steekproeven nodig om op betrouwbare wijze dergelijke kleine effecten te detecteren. Het ME/CFS Biomedical Partnership stelt een studie voor van 20.000 mensen met ME/CVS, en resultaten hiervan zullen vergeleken worden met bestaande data voor gepaarde proefpersonen zonder ME/CVS.
Het rekruteren van 20.000 mensen met ME/cvs is een enorme uitdaging, en de onderzoekers zijn zich ervan bewust dat ze die enkel tot een goed einde kunnen brengen met de steun van de patiëntengemeenschap. De onderzoekers zullen een marketingsubsidie aanvragen en zullen professionele input zoeken, maar ze willen ook beroep doen op patiëntenexpertise om de campagne te plannen, en ze te promoten.
Eenvoudig aanmelden
De onderzoekers proberen deelname aan de studie zo eenvoudig mogelijk te maken en plannen een “spuwen-en-opsturen”-aanpak om speeksel te verzamelen voor extractie van DNA. Dit zou het mogelijk moeten maken dat ernstig zieke patiënten deel kunnen nemen.
De eerste stap zal zijn dat men een online screeningsvragenlijst invult (de patiëntenvragenlijsten van CureME die al enkele jaren in gebruik is voor de UK ME/CFS Biobank). De doelstelling is om ook een papieren vragenlijst beschikbaar te stellen voor de mensen die dit eenvoudiger vinden.
CureME zal verantwoordelijk zijn voor de accurate selectie van mensen met ME/CVS, door gebruik te maken van diagnostische criteria (waaronder de Canadese Consensuscriteria, CCC) die passen bij deze die gebruikt worden door de UK ME/CFS Biobank en de door de National Institutes of Health (NIH) gefinancierde samenwerkingen in de VS.
Patiënten op de voorgrond
“Patiënten zullen altijd centraal staan in de studie”
ME/CFS Biomedical Partnership, Vraag en Antwoord over GWAS
Patiëntenvertegenwoordigers zullen deel uitmaken van de managementgroep van de studie. Bovendien zullen de Patiëntenadviesgroep van de CMRC en de Stuurgroep van de CureME Biobank, die patiënten en belangenverenigingen omvat, betrokken worden bij alle aspecten van het project.
Eén vertegenwoordiger van de Patiëntengroep van de CureME Biobank, Andy Devereux-Cooke, die medeoprichter is van het Forum Science for ME, en een vertegenwoordiger van de CMRC, Sonya Chowdhury, directeur van Action for ME, zijn bezig met het oprichten van een Stuurgroep voor Patiënten- en Publieke Betrokkenheid (PPI). Chowdhury en Devereux-Cooke hebben zich bij het project aangesloten als co-onderzoekers.
Charles Shepherd van de ME Association en de Countess of Mar (namens de groep Forward ME en haar belangenverenigingen) zullen zich ook bij de stuurgroep voegen.
Duimen geblazen
De voorgestelde GWAS, en de uitbreiding van de Biobank, zouden een enorme stimulans betekenen voor het Britse biomedisch onderzoek naar ME/cvs. Maar dat zal alleen kunnen gebeuren als het voorstel van het partnerschap gefinancierd wordt door de MRC en NIHR. Nu moeten we gewoon kijken en afwachten.
Je kan de volledige vraag-en-antwoordreeks hier lezen [in het Engels, n.v.d.r.]
Het partnerschap heeft gezegd dat het zo spoedig mogelijk meer details zal geven over de uitbreiding van de UK ME/CFS Biobank. Ik ben van plan hierover te bloggen wanneer het zover is.
© ME/CFS Research Review. Vertaling Zuiderzon, redactie Abby, ME-gids.
