Ondanks de jarenlange inspanningen van de Belgische patiëntenverenigingen om een biomedische koerswijziging door te voeren en ondanks alle kritiek en beloften, werd op 16 september 2013 aangekondigd dat de “revalidatieovereenkomst voor CVS-patiënten” vernieuwd zou worden in plaats van dat de referentiecentra gesloten zouden worden (klik hier en hier). Met andere woorden men gaat in België gewoon op de ooit ingeslagen weg verder. Ondanks het aantoonbaar falen van de “revalidatieaanpak” in de CVS-referentiecentra, wordt deze doodlopende koers (klik hier en hier) in “het belang van patiënten” verder voortgezet.
In een persmededeling betreurde de Socialistische Mutualiteit het gebrek aan aandacht voor de re-integratie op de arbeidsmarkt en stelt tevens dat kinesitherapie en CGT de enige twee bewezen effectieve behandelingen zijn…
De Wake Up Call Beweging verspreidde naar aanleiding van deze beslissing op 19 september een persbericht in niet te mis verstane woorden: CVS maffia slaat opnieuw toe!
Dinsdag 17 september. Doorbraak bereikt in ziekteverzekering voor CVS patiënten…zo koppen althans verschillende kranten.
Psychotherapie en bewegingstherapie zouden voortaan terugbetaald worden, dat werd beslist door het Verzekeringscomité van het RIZIV. “We betalen terug wat vandaag evidence based is”, zegt Mevr. Viviane Van Elshocht van de Christelijke Mutualiteiten en Dr. Marc Moens van het artsensyndicaat. Dr. Moens is blij dat de nieuwe regeling enkele ‘charlatans’ afblokt die geld willen verdienen aan deze patiënten. Iedereen lijkt weer enorm begaan met de CVS patiënten maar waar zit de doorbraak?!
De WUCB besluit dat het geen doorbraak betreft maar the same old story over and over again. Ze stellen vast dat het CVS dossier wel degelijk beweegt maar helaas in de verkeerde richting.
Freelance journaliste Erika Claessens schreef hieromtrent een evenwichtig opinie-artikel in De Wereld Morgen: “De paradox van de invaliditeit: hoe het RIZIV omgaat met chronische vermoeidheid en pijn.”
Op 19 september hield de SP.A onder leiding van staatssecretaris John Crombez, Maya Detièege en Bert Anciaux nog een rondetafel om de CVS-problematiek aan te kaarten: “Stop de stiefmoederlijke behandeling van CVS” waarbij men ‘onverklaarde klachten’ op de politieke agenda wil zetten middels een resolutie.
Eerder dit jaar stelden Nele Lijnen van de Open VLD, MR en cdH al een verrassend positieve resolutie voor die meer aandacht vraagt voor de biomedische aanpak: “Ons land moet stoppen met zich te focussen op het psychosomatische model, waarbij men vaak stelt dat het probleem zich ‘tussen de oren’ bevindt”, aldus Nele Lijnen.
Jammer genoeg zitten Open VLD en SP.A nog niet op één lijn getuige Maya Detiège van de SP.A: “En daar schuilt nu net het verschil met de resolutie die wij indienen. Zij (Open VLD) leggen een behandeling op, terwijl wij van de patiënt uit vertrekken. De behandeling moet niet of biomedisch of psychisch zijn, maar uitgevoerd worden door een multidisciplinair team, zodat iedereen een behandeling op maat krijgt.” Detiège hoopt wel dat een gezamenlijke tekst met de andere partijen nog mogelijk is. (Bron: HLN )
Niettemin dendert ondertussen helaas wel de alleenheersende (bio)psychosociale trein voort mede dankzij de Minister van Volksgezondheid (PS).
Deze week publiceerde het RIZIV immers de volledige tekst van de ‘revalidatieovereenkomst’ die afgesloten wordt met ‘multidisciplinaire diagnostische centra voor CVS’. Daarbij roept zij kandidaat-centra op om tot uiterlijk 31 januari 2014 een aanvraagdossier in te dienen om deze overeenkomst af te sluiten. Hierbij wordt gestreefd naar een evenwichtige geografische verspreiding.
Een diagnose o.b.v. de vage Fukuda criteria (i.p.v. bv. de Canadese criteria ondersteund door 50 topexperts wereldwijd) en een “evidence-based” behandeling (CGT/GET), verzorgd door een “multidisciplinair” zorgteam (gedragstherapeuten, fysiotherapeuten, psychiaters), in samenwerking met huisartsen, en gericht op gedeeltelijke of gehele re-integratie op de arbeidsmarkt…dit is in een notendop wat van deze centra verwacht kan worden.
Het RIZIV dwingt in deze revalidatieovereenkomsten met (kandidaat-)referentiecentra af dat het (bio) psychosociale “zorgmodel” het uitgangspunt is en een andere (biomedische) aanpak uit den boze is. Dit terwijl de referentiecentra in het laatste decennium zelf aangetoond hebben (klik hier) dat CGT/GET objectief gemeten géén enkel effect heeft, bijvoorbeeld op de inspanningscapaciteit, en een negatief effect heeft op de (arbeids)participatie en subjectieve maatstaven, zoals pijn. Bovendien wijst ook ander onderzoek uit dat CGT/GET in het beste geval nutteloos is en in het slechtste geval potentieel schadelijk voor een grote groep ME/cvs-patiënten.
Lees de volledige tekst van de revalidatie-overeenkomst.
Moraal van het verhaal: het circus draait door, waar de patiënten de dupe van zijn.
Met dank aan Frank Twisk.
