ALBANY, N.Y. (25 juli 2022) – UAlbany-onderzoeker Roxana Moslehi van het Departement Epidemiologie en Biostatistiek doet belangrijk onderzoek naar myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/cvs) om de ziekte beter te begrijpen, alsook naar het mogelijke verband met kanker, auto-immuunziekte, en langdurige/long COVID-19.
Volgens de CDC heeft 1 op de 13 volwassenen in de VS COVID-19-symptomen die drie maanden of langer aanhouden na het oplopen van het virus – een toestand die vaak wordt aangeduid als “langdurige/long COVID.” Onderzoek suggereert echter dat long COVID complex is en in sommige gevallen misschien helemaal geen COVID-19 is, maar eerder ME/cvs, getriggerd door COVID-19.
ME/cvs is een complexe, invaliderende aandoening, waarvoor geen behandeling bekend is. Tussen 25 en 50 procent van de mensen met de ziekte is voor langere tijd aan bed of huis gebonden, met een overweldigende vermoeidheid die niet vermindert na rust en moeite met het uitvoeren van dagelijkse taken. Vóór de COVID-19-pandemie werd geschat dat tot 3,4 miljoen mensen in de VS aan de ziekte leden. Dit grote aantal is te wijten aan de moeilijkheid om de ziekte te diagnosticeren omdat zij vaak wordt miskend of als een andere aandoening wordt aangenomen.
Aangezien ME/cvs verondersteld wordt dat het ontstaan van een infectieziekte ze uitlokt, suggereert onderzoek dat COVID-19 een trigger voor ME/cvs kan zijn. De chronische langdurige COVID-19-symptomen die sommige mensen melden na de genezing van hun acute ziekte, vertonen gelijkenissen met symptomen van ME/cvs, zoals aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, cognitieve stoornissen, geheugenstoornissen en meer.
“Geschat wordt dat in de nasleep van de COVID-19-pandemie meer dan 10 miljoen nieuwe ME/cvs-gevallen over de hele wereld kunnen worden geactiveerd,” legt Moslehi uit. “Dit maakt het dringend om risicofactoren en onderliggende biologische mechanismen voor deze aandoening te identificeren, samen met het mogelijke verband met COVID-19.”
Moslehi voerde een moleculair epidemiologisch onderzoek uit van ME/cvs (gefinancierd door een aan haar toegekende NIH-onderzoeksbeurs) om de ziekte beter te begrijpen, en leverde zo het meest overtuigende bewijs tot op heden dat ME/cvs een auto-immuunaandoening zou kunnen zijn. Ze vergeleek mensen die ME/cvs ontwikkelden na een infectieziekte met een groep personen zonder ME/CVS (de zogenaamde controlegroep). Ze keek naar verschillende intrinsieke factoren met betrekking tot de gezondheid van de deelnemers, zoals persoonlijke geschiedenis van allergie en astma, en extrinsieke of omgevingsfactoren zoals blootstelling aan verontreinigingen. Ze beoordeelde ook de prevalentie van ziekten zoals auto-immuunziekten en kanker in hun families, niveaus van serummarkers van het immuunsysteem zoals cytokines, en moleculair bewijs van virale reactivatie zoals opflakkeringen van klierkoorts.
Uit de studie, gepubliceerd in de Proceedings of the American Society of Human Genetics (ASHG), de International Genetic Epidemiology Society (IGES) en de American Association for Cancer Research (AACR), bleek dat ME/cvs-patiënten vijfmaal meer kans hadden op een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten dan de controlegroep. ME/cvs werd ook geassocieerd met een verhoogd risico op kanker op jonge leeftijd (gediagnosticeerd voor de leeftijd van 60 jaar) onder de eerstegraadsverwanten. ME/cvs werd in verband gebracht met bepaalde risicofactoren zoals een geschiedenis van allergieën die medicatie vereisen en blootstelling aan verontreinigende stoffen. De analyse door het Moslehi-labo identificeerde ook een panel van cytokines die het risico van ME/cvs met hoge nauwkeurigheid voorspellen. Een paar van de geïdentificeerde cytokines zijn betrokken bij ontstekingsprocessen en werden in verband gebracht met andere auto-immuunziekten.
“Onze multidimensionale analyse van stamboom, epidemiologische en moleculaire gegevens levert niet alleen het meest objectieve bewijs tot nu toe dat ME/cvs een auto-immuunziekte kan zijn – het geeft etiologische aanwijzingen en aanknopingspunten voor preventie” zegt Moslehi. “Bovendien kunnen onze resultaten het mogelijk maken om een subgroep van COVID-19-patiënten te definiëren, die risico lopen op het ontwikkelen van long COVID of ME/cvs, voor gerichte monitoring en/of therapie.”
Recenter heeft Moslehi, in samenwerking met haar collega’s bij de NIH, twee bijkomende (intramurale) subsidies van de NIH verkregen om haar onderzoek naar ME/cvs voort te zetten. Door deze subsidies, zijn het DNA en RNA van ME/cvs-patiënten en controles gesequenced en zullen worden geanalyseerd om genen en genetische variaties die geassocieerd zijn met ME/cvs, te identificeren.
“Het uiteindelijke doel is om een integratieve analyse uit te voeren van multi-omica (genomica, proteomica, transcriptomica) gegevens om een dieper inzicht te krijgen in de biologische mechanismen van ME/cvs en om geneesmiddelen te identificeren voor behandeling van ME/cvs,” zegt ze.
© University at Albany, 25 juli 2022. Vertaling Zuiderzon, redactie NAHdine, ME-gids.
Verhoogd risico op kanker en auto-immuunziekte bij eerstegraadsverwanten van patiënten met myalgische encefalomyelitis (ME)/chronisch vermoeidheidssyndroom (cvs
Citeren?
Roxana Moslehi, Anil Kumar, Amiran Dzutsev. Increased risks of cancer and autoimmune disease among the first-degree relatives of patients with myalgic encephalomyelitis (ME)/chronic fatigue syndrome (CFS) [abstract]. In: Proceedings of the American Association for Cancer Research Annual Meeting 2022; 2022 Apr 8-13. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2022;82(12_Suppl):Abstract nr 34. https://doi.org/10.1158/1538-7445.AM2022-34
Video door Roxana Moslehi (2021)