Bron:

Henk Arjen Baas

| 5869 x gelezen

Ooit was leven zo overzichtelijk en hélder, wat mij opvalt, is dat wat ooit zo vanzelfsprekend leek: steeds ingewikkelder word.

Letterlijk wikkelen we als mens laagje voor laagje om ons heen, iets wat als kind begint.

Uiteindelijk heten alle lagen tezamen dan de pérsoonlijkheid van een mens.

Tijdens chronisch ziek zijn krijgt een mens veel tijd om wel of niet na te denken, niet meer opgeslokt door het tempo van alledag.

Voor mij als ontdekking “van een soort luxe tijd” dit binnen de beperkingen van alledag.

Zelf neem ik deze tijd meer en meer als soort “afwikkeling tot ontwikkeling”.

Veel gedragingen die van oudsher tot “normaal gedachtegoed behoren” is ineens tot mijn vraag en teken geworden, “het teken van wie heeft dit ooit bedacht” en of “wie bepaalt het hoe en waarom”.

Creatief verschaft dit veel inzicht en nog meer mogelijkheden binnen onmogelijkheden.

Bij deze ontwikkelingen schuiven de vele lagen tot kruiend ijs opeen richting de einder.

Een einder die ik koester maar soms ook verdoem.

Elke keuze heeft namelijk invloed op haar gevolg, iets wat een veilige einder tot een open einde: of zelfs een afscheid maakt.

Mijn leven kenmerkt zich in afscheid nemen.

Dit omdat ik weiger te nestelen, en ondanks handicaps nog altijd de hoogste toppen van de berg wens te beklimmen.

In een vallei ben ik voor even zeer tevreden, maar nadien ik daar alles ontmoet heb, wil ik weer verder. Verder op mijn éigen lévenspad.

De keuze die ik nu te gaan heb is in oorsprong een simpele keuze: maar door alle lagen te doorzoeken, word zij ingewikkelder en onoverzichtelijker.

Er is daar geen mens die mij “mijn antwoord” daarin kan géven.

Pérsoonlijke keuzes maakt een mens nu éénmaal zelf.

Uit angst voor de Evenaar, neig ik om maar in de laatste vallei te vertoeven.

Want die Evenaar als de spiegel van mijn ziel!

Die spiegel lijkt mij “éng in grootsheid”.

Herken dit bij medekunstenaars: wanneer durft men zijn of haar grote stap, “gegrepen door het vuur”, “overmand door een éigen zelf”: daadwerkelijk te zetten?

Angst: absoluut!

Maar zij is niet mijn Evenaar.

Mijn Evenaar, dat ben ik zelf!

 

Henk Arjen Baas

2 reacties

  1. onmogelijke keuze.s
    hoi ar
    zeer herkenbaar en heel erg goed weergegeven
    jij verwoord veel van onze gedachte.s
    fijn met jou positiviteit dat helpt ons ook
    om in dit leven staande te blijven bedankt hier voor
    liefs alie

Geef een reactie

Zijbalk

Volg ons
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
27
28
30
31
1
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
29 mei
29/05/2024    
16:00 - 18:00
May 29th, 2024 – 16.00 CEST. EVERYTHING YOU ALWAYS WANTED TO KNOW ABOUT EHLERS-DANLOS SYNDROMES (EDS). Speaker Prof. Fransiska Malfait moderated by Mrs. Charissa Frank and Mrs. Eva Collado, ePAG [...]
02 jun
02/06/2024    
14:00 - 19:00
Op 2 juni organiseert de familie van een lotgenote een benefietdag. Op dit tuinfeest is iedereen welkom! Je kan de hele namiddag vrij binnenlopen op [...]
03 jun
03/06/2024    
14:00 - 16:00
Welke oplossingen kan de politiek bieden voor problemen van mensen met PAIS? Dertien organisaties op het gebied van long-covid, chronische lyme, ME/CVS en Q-koorts (samen [...]
Events on 29/05/2024
Events on 03/06/2024
03 jun
3 jun 24
Den Haag
Geen Evenementen
Recente Links