Schilderen.
Als kind had ik deze wens diep in me, en rond mijn twaalfde verbouwde ik mijn slaapkamer tot schilder atelier.
Houten kistjes werden gestapeld, witte lakens spande ik rondom de achtergrond.
Het schilderen kon beginnen.
Zeer gedisciplineerd opgevoed in eerst denken: dan doen!
Maakte elke streep verf een gedachte in zich.
Na een paar weken vond ik er dan ook geen flikker meer aan.
Een fiasco, in plaats van een nieuwe Vincent van Gogh.
De discipline ben ik nooit kwijtgeraakt, ik vind haar belangrijk en hang ouderwets aan de drie basisregels: rust regelmaat en reinheid, zij het in gekozen éigen vormen.
Creatief gezien durf ik nu eindelijk te schilderen voor ik bedenk.
Ineens zie ik prachtige kleuren en voel de durf in mijn donder.
Het centrum van mijn stad ligt deels open en is omringd door werk van “kunstenaars en of in opleiding”.
Eigenwijs genoeg: ik wil er niet naast hangen omdat het niet raakt in échtheid.
Geen éigen kleur, geen éigen vorm maar een “kinderschilderij waar men over nagedacht heeft”.
Exact waarom ik daar stopte.
Een nieuwe Vincent zie ik mij niet worden, individualiteit te hoog in het vaandel!
Wanneer ik het compliment ontvang dat mijn kleuren lijken op die van Vincent ben ik geraakt.
Simpel omdat ik erg werk met eigen kleuren, ik geen helder “tube kleurtje” op mijn schilderij wil.
Nieuwe authenticiteit in elke vorm, ik zou het eenieder die een hobby zoekt aanraden.
Soms ontspoort er zomaar kunst uit de gift van moeder natuur en anders is het gewoon mooie éigen bezigheid die doet vergeten dat een mens bij tijden te ziek is om te bestaan.
Echte kunstenaars blijken net als Vincent nu éénmaal niet énkel van hun kunst te mogen genieten, en het is waar lijden gééft meer diepgang.
Ik zie het in mijn kleuren: nu wel oppassen dat ik geen gedonder krijg met mijn gehoor!
Henk Arjen Baas
4 reacties
vincent
ha onze arjen een echte schilder
fijn dat je dit kunt
een afleiding van je ziekte
net als vincent
je lijkt mij een echt typetje er voor
echt nadenken dan doen
een echte kunstenaar in dop
ik hoop dat jij in je leven meer waardering krijgt dan vincent
en niet als je er niet meer bent
geniet van wat je doe
liefs alie
typetje
Hoi Alie,
Bedankt voor de mooie gedachtes en wensen, alleen dat “typetje”, daar griezel ik:)
doet me denken aan de relnichten in mijn uitgaansleven!
Mijn compliment was altijd nog: weet je dat dit een homotent is als ik naar de disco ging in andere steden:).
Warme groet,
Arjen
Leuk Arjen,
Ben zelf een jaar of 1.5 geleden ook begonnen met een thuiscursus schilderen, begon er met goede moed aan maar had helaas de discipline op een gegeven moment niet meer om het door te zetten (had ook nog niet echt een talent in mezelf ontdekt tot dan toe haha).
Maar ik heb ‘m nog in huis en ik ben van plan het deze winter ook weer op te pakken. Blijft mij ook boeien hoor dat schilderen. Het is leuk om te doen en helemaal leuk als je soms merkt dat het best iets moois wordt. En als het dan ook nog mooi blijft (want ik gooide er soms wel eens een kleurtje bovenop en verpest was die, heel frustrerend 😉 ) dan heb je toch iets om trots op te zijn.
Succes ermee, hopelijk geeft het je net zoveel genot en voldoening als vroeger!
Hey Marjolijn,
Kunst is in mijn beleven “gewoon doen” meng je palet met kleuren die je mooi vind en achilder, wat ook helpt is zeggen éérst maar klad, verder ik schilder met olieverf, dat is onuitputtelijk qua mogelijkheden in overschilderen, en misschien is die éne foute streep juist wel het verhaal van je schilderij: je éigen invulling:)
Succes
Arjen