“Gestandaardiseerde CVS-criteria CDC”
De CDC-criteria van 2005 zijn volgens de initiatiefnemers bedoeld om de tekortkomingen van de Fukuda-criteria klik hier op te lossen.De vragenlijstjes hebben, volgens het CDC, tot doel de kriteria te “objectiveren”.
Omdat de onderwerpen waarover de patiënt stellingen beoordelen in een aantal gevallen helemaal niets met CVS van doen hebben, zijn alle “chronische vermoeide mensen” volgens de “gestandaardiseerde criteria” CVS-patiënt.
Iemand is CVS-patient als hij/zij een “onvoldoende” scoort op 3 schalen:
- de MFI-schaal (Multidimensional Fatigue Inventory) om vermoeidheid (hoofdkriterium Fukuda-kriteria) te “operationaliseren”
- de SI-schaal (Symptom Inventory) om de 8 nevensymptomen van de Fukuda-kriteria te “objektiveren” en
- de SF-36 schaal (Medical Outcomes Survey Short Form-36) om de ernst van de klachten/invaliditeit te “standaardiseren”.
Waarom zijn die schalen zo van belang?
Omdat je op die vragenlijstjes “positief” kunt scoren, terwijl je geen CVS-patiënt bent.
Iemand voldoet aan de CVS-criteria van de CDC als hij/zij ín minstens één van de 4 categorieën
- lichamelijk functioneren,
- lichamelijke functioneren in verschillende rollen,
- sociaal functioneren of
- emotioneel functioneren in verschillende rollen
een score haalt die bij de 25% laagste scores behoort.
Dat betekent dat iemand die uitsluitend emotionele problemen heeft én géén enkele beperking kent op lichamelijk gebied voldoet aan de kriteria voor CVS-patiënt. Zelfs niet volgens de te ruime Fukuda-kriteria.
Op basis van deze criteria kwam de CDC in 2007 tot de conklusies dat 1 op de 40 mensen CVS heeft. Dit terwijl voor die tijd op basis van de Fukuda-kriteria dat aantal op maximaal 1 op 400 geschat werd.
Nog veel vaker dan bij de Fukuda-criteria zijn “CVS-patiënten” volgens de Reeves- of CDC-criteria mensen met een psychische aandoening!
Bron: Frank Twisk. Uitgebreide verslaggeving en visuele voorstelling: klik hier
Chronic Fatigue Syndrome: A clinically empirical approach to its definition and study. BMC Medicine 2005, 3:19. WC Reeves, D Wagner, R Nisenbaum, JF Jones, B Gurbaxani, L Solomon, DA Papanicolaou, ER Unger, SD Vernon, C Heim.
Voor de samenvatting: klik hier, voor het volledige rapport: klik hier.
Jason (2009): Volgens de nieuwe CDC-criteria zijn veel depressieve patiënten plots “CVS-patiënt” geworden.
Uit onderzoek van Jason is gebleken wat goed geïnformeerde patiënten al lang wisten: de fel bekritiseerde Reeves-kriteria voor CVS (cf. supra) zijn volstrekt waardeloos.Bijna 40% van de depressieve mensen voldoen aan de CDC-criteria voor CVS.
Aangezien veel studies in de VS deze onwetenschappelijke criteria reeds gebruiken, is het begrip CVS totaal uitgehold en zijn de conclusies uit die studies nietszeggend. CVS is een biopsychosociale vergaarbak geworden van “vermoeide mensen”.
Bron: Frank Twisk
Evaluating the Centers for Disease Control’s Empirical Chronic Fatigue Syndrome Case Definition. Journal of Disability Policy Studies online. First published on October 21, 2008. Leonard Jason, Natasha Najar, Nicole Porter, Christy Reh.
Voor het abstract: klik hier. Voor het volledige rapport: klik hier
Jason (2010): De Reeves / CDC – criteria zijn onvoldoende sensitief én onvoldoende specifiek
De door Reeves/het CDC gepropageerde criteria voor “CVS” (“chronische vermoeidheid”) zijn volstrekt ontoereikend om (alle) patiënten te “herkennen” en niet-patiënten uit te sluiten.- De sensitiviteit van de drie vragenlijstjes is onvoldoende:
slechts 65% van de CVS-patiënten uit een eerdere Jason-studie wordt als zodanig “erkend”. - Ook de specificiteit was volstrekt onvoldoende:
met de SF36-vragenlijst wordt 83% van de niet-CVS-patiënten als CVS-patiënt aangemerkt!
Niet zo verwonderlijk, want uit een eerder onderzoek van Jason (cf. supra) bleek dat
38% van de mensen met een majeure depressie tot CVS-patiënt wordt gebombardeerd.
Ongetwijfeld zal het CDC deze criteria voor chronische vermoeidheid blijven propageren…
Bron: Frank Twisk
Sensitivity and specificity of the CDC empirical chronic fatigue syndrome case definition. Psychology. 2010 Apr;1(1):9-16.doi: 10.4236/psych.2010.11002. Jason, L A; Evans, M; Brown, A; Brown, M; Porter, N; Hunnell, J; Anderson, V; Lerch A.
Voor het abstract: klik hier. Voor het volledige rapport: klik hier.