David Tuller houdt de vinger aan de pols wat betreft het ondermaatse onderzoek van Bristol University. In zijn zoektocht naar enkele documenten uit de schoolafwezigheidsstudie wordt hij van het kastje naar de muur gestuurd. Verder probeert hij voor diezelfde studie uit te vissen waarom het fout is gegaan met de ethische review.
Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie?
David Tuller, DrPH, Virology Blog, 4 maart 2019
Update (later op 4 maart): Omdat Royal United Hospitals Bath voorstelde dat ik mijn vraag over de documenten terug naar Bristol University zou “doorsturen”, heb ik dat gedaan. Eerder vandaag stuurde ik een e-mail naar de directeur van de juridische dienst van Bristol. Dit is wat ik schreef:
Zoals u zich wellicht herinnert, heb ik bedenkingen geuit over een aantal studies uitgevoerd door onderzoekers van Bristol University. Eén van die studies werd gepubliceerd door BMJ Open in 2011, en had als titel “Unidentified Chronic Fatigue Syndrome/myalgic encephalomyelitis (CFS/ME) is a major cause of school absence: surveillance outcomes from school-based clinics.” [Ongeïdentificeerd chronisch vermoeidheidssyndroom/myalgische encefalomyelitis (CVS/ME) is een belangrijke oorzaak van afwezigheid op school: controle-uitkomsten van aan scholen verbonden klinieken]
Ik ben op zoek naar documenten uit deze studie, meer bepaald de brieven die verstuurd werden naar gezinnen met kinderen die langere tijd afwezig bleven, en de gebruikte toestemmingsformulieren, als die bestaan. In antwoord op een verzoek in het kader van vrijheid van informatie stelde Bristol dat het hier ging om een “proefproject klinische dienst” en een “klinisch project”, en dat de universiteit geen documenten had die in verband stonden met deze studie.
Ik diende onlangs een gelijkaardig verzoek in bij de specialistische dienst voor pediatrische CVS/ME in Bath, die het “klinische project” uitvoerde dat werd uitgetest in de studie. In dit verzoek legde ik uit dat Bristol me al geïnformeerd had over het feit dat ze de documenten niet hadden. De specialistische dienst – of beter gezegd Royal United Hospitals Bath, in naam van de specialistische dienst – antwoordde dat ze geen relevante informatie hadden en adviseerden me om “uw verzoek door te sturen naar de University of Bristol”.
In normale omstandigheden zouden deze documenten deel uitgemaakt hebben van een aanvraag tot goedkeuring, ingediend bij het lokale comité voor onderzoeksethiek. In dat geval zouden ze eenvoudig verkrijgbaar zijn geweest via een verzoek in het kader van vrijheid van informatie aan de REC of hun moederagentschap. In dit geval vermeden de onderzoekers het REC-proces toen ze de studie vrijstelden van ethische review.
Is het, gezien de suggestie vanwege Royal United Hospitals Bath, mogelijk dat de documenten toch bewaard worden aan de universiteit en dat ze over het hoofd werden gezien bij de eerste inzage in het archief? Had ik in beroep moeten gaan tegen Bristols negatieve antwoord op mijn eerste verzoek? Zou ik best bij Bristol opnieuw een formeel verzoek indienen in het kader van vrijheid van informatie om de procedure opnieuw op te starten?
Als Bristol deze documenten met zekerheid niet in handen heeft, weet u dan waar ze wel zouden kunnen zijn? Als u het niet weet, zou u het dan te weten kunnen komen en het mij laten weten? Ik stel eender welke tip op prijs over hoe ik deze zaak best verderzet.
Vriendelijke groet, David
David Tuller, DrPH
Senior Fellow Volksgezondheid en Journalistiek
Center for Global Public Health
School of Public Health
University of California, Berkeley
**********
Ik schreef in augustus 2017 voor het eerst over BMJ Opens studie over afwezigheid op school uit 2011. De onderzoekers, allemaal van Bristol University, stelden de studie vrij van ethische review omdat ze in aanmerking zou komen als “dienstevaluatie”. De studie bevatte een hypothese, veralgemeenbare conclusies en persoonlijke interviews met deelnemers. Aangezien dit allemaal kenmerken zijn van “onderzoek” waarvoor ethische review vereist is, kwam de studie niet in aanmerking als “dienstevaluatie” volgens gekende definities. Ze had niet uitgevoerd of gepubliceerd mogen worden zonder ethische review.
Twee dagen nadat ik de eerste van vele blogs over de studie postte, stuurde ik samen met Steven Lubet, professor rechten aan Northwestern University, aan Bristol een verzoek in het kader van vrijheid van informatie om enkele documenten gerelateerd aan het onderzoek – meer bepaald de brieven die de scholen naar de gezinnen stuurden, en informatiefolders en toestemmingsformulieren die aan deelnemers werden verschaft. Onze bekommernis was dat de schoolbrieven mogelijk dwingend hadden geklonken, vooral omdat er blijkbaar schoolaanwezigheidsbeambten betrokken werden bij het zoeken naar deelnemers voor de studie. En aangezien dit onderzoek uitgevoerd werd zonder ethische review, wilden we weten wat de deelnemers eventueel te horen kregen over de studie, en waar ze eventueel mee hadden ingestemd.
Bristol schreef terug dat ze zulke documenten niet hadden, en merkten het volgende op: “Deze studie rapporteert over een proefproject klinische dienst, ingericht via de schoolaanwezigheidsdienst in Bath, om te proberen om aanwezigheid op school te verbeteren. Dit was een klinisch project en de Universiteit houdt hierover geen documenten bij.”
Daarna bleef ik schrijven over de methodologische en ethische gebreken van de studie, en verloor ik mijn zoektocht naar de documenten uit het oog. Ik veronderstelde dat het lokale comité voor onderzoeksethiek geen relevante documenten zou hebben, aangezien de onderzoekers het comité ontweken hadden toen ze beslisten om de studie vrij te stellen van ethische review.
Vorige maand lukte het me eindelijk om een verzoek in het kader van vrijheid van informatie te sturen naar de specialistische dienst voor pediatrische CVS/ME in Bath, die de klinische ondersteuning leverde voor de studie en al lange tijd onder leiding staat van Professor Esther Crawley, de hoofdonderzoeker van de studie. Maar blijkbaar liggen de documenten daar ook niet.
**********
Dit is het belangrijkste deel van de e-mail die ik op 2 februari stuurde naar de specialistische dienst in Bath:
In 2011 publiceerde BMJ Open een studie met als titel: “Unidentified Chronic Fatigue Syndrome/myalgic encephalomyelitis (CFS/ME) is a major cause of school absence: surveillance outcomes from school-based clinics.” [Ongeïdentificeerd chronisch vermoeidheidssyndroom/myalgische encefalomyelitis (CVS/ME) is een belangrijke oorzaak van afwezigheid op school: controle-uitkomsten van aan scholen verbonden klinieken] De onderzoekers stelden de studie vrij van ethische review op basis van een oordeel van het lokale comité voor onderzoeksethiek. De REC-referentie voor dit oordeel is 07/Q2006/48.
Ik heb eerder een verzoek in het kader van Vrijheid van Informatie over deze studie gestuurd naar Bristol University. Men stelde mij op de hoogte van het feit dat de universiteit de documenten in kwestie niet in haar bezit heeft omdat de studie uitgevoerd werd vanuit de klinische dienst in Bath. Dat is waarom ik u hier nu over aanspreek.
Voor deze studie werden naar drie scholen brieven gestuurd voor gezinnen met kinderen die langdurig afwezig waren geweest van school. Ik zou graag het volgende ontvangen:
1) Een kopie van de brief die verstuurd werd naar deze gezinnen. Als de brieven ietwat verschilden per school, dan zou ik graag alle versies ontvangen.
2) Een kopie van de toestemmingsformulieren die gegeven werden aan ouders en kinderen die naar bijeenkomsten kwamen op school om de hoofdonderzoeker van de studie te ontmoeten na ontvangst van de hogergenoemde brief.
3) Een peerreviewer uitte bedenkingen over de bewering die de studie maakte over dat ze in aanmerking kwam als dienstevaluatie en daarom vrijgesteld was van ethische review. In reactie stelde de hoofdonderzoeker: “We hebben nagevraagd bij de coördinator van de lokale REC of het registreren van resultaten over aan school verbonden klinieken die geleid worden door schoolverpleegkundigen deel uitmaakt van een dienstevaluatie (en er daarom geen indiening bij de ethische commissie nodig is) en ze gingen ermee akkoord dat dit het geval was.” Ik zou graag een kopie ontvangen van dergelijke correspondentie tussen de REC-coördinator en de onderzoekers in verband met de vraag of deze studie al dan niet in aanmerking kwam als dienstevaluatie en of vrijstelling van ethische review al dan niet geoorloofd was.
Op het einde voegde ik volgende paragraaf toe:
Laat mij dit duidelijk stellen: dit is geen “ergerlijk” verzoek. Het is een legitieme poging om te begrijpen waarom deze studie voorgesteld en gepubliceerd werd als “dienstevaluatie”, terwijl het een schoolvoorbeeld is van wat men “onderzoek” noemt, gezien het een hypothese bevatte, veralgemeenbare conclusies en persoonlijke interviews met studiedeelnemers.
**********
Over dat “ergerlijk” had ik me geen zorgen hoeven maken. Op vrijdag ontving ik een antwoord van Royal United Hospitals Bath, dat toezicht houdt over de specialistische dienst. Dit is het stuk waar het om draait: “Wij hebben geen informatie in ons bezit gerelateerd aan uw verzoek. Gelieve uw verzoek te richten aan University of Bristol.”
Wat een handige regeling. De universiteit zegt dat het niks weet omdat het een klinisch project was. En nu zeggen de klinische mensen dat het een universitaire aangelegenheid is en dat zij er niks van weten.
Er moeten ergens kopieën bestaan van de brieven. En wie weet ook van de toestemmingsformulieren? Uit de studiebeschrijving over de methodologie wordt niet duidelijk hoe en of de gezinnen die de schoolbrieven ontvingen hun toestemming gaven of op de hoogte werden gesteld van het feit dat ze bestudeerd zouden worden. Het is onmogelijk om de zaak te evalueren zonder de documenten gezien te hebben. Maar noch de universiteit, noch de specialistische dienst lijkt de documenten in hun bezit te hebben. Wie heeft ze dan wel?
**********
Even iets anders: Professor Crawley is gestart met een bevraging van pediaters om de prevalentie en de klinische kenmerken te onderzoeken van ernstige pediatrische CVS/ME. (Dit was natuurlijk al gepland en gefinancierd vóór de onlangs gestarte doorlichting van een deel van haar werk.) Pediaters zullen bevraagd worden over ernstige patiënten die ze de voorbije maand hebben gezien. Aangezien vele of zelfs de meeste ernstige pediatrische patiënten wellicht de laatste maanden of al veel langer geen dokter meer hebben gezien, zullen de in de studie besproken gevallen waarschijnlijk voornamelijk de minder ernstige onder de “ernstige” gevallen betreffen, d.w.z. diegenen die fit genoeg zijn om naar de dokterspraktijk te kunnen gaan.
Dat is slechts één van de problemen van de studie. Andere problemen worden besproken in deze discussie op het forum Science for ME. Dus ja, het is verontrustend dat Professor Crawley weer een nieuwe studie leidt.
© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.
Trial by error: mijn brief aan Professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie
David Tuller, DrPH, Virology Blog, 18 maart 2019
Matthew Hotopf is professor algemene medische psychiatrie aan King’s College London. Hij fungeerde als peerreviewer voor een studie van onderzoekers van Bristol University die gepubliceerd werd in BMJ Open in 2011. De studie bestudeerde de vraag of afwezigheid op school gebruikt zou kunnen worden om gevallen op te sporen van CVS/ME (zoals de studie de ziekte noemt).
Zoals ik in mijn oorspronkelijke onderzoek over deze kwestie rapporteerde, uitte Professor Hotopf in zijn peerreview ernstige bedenkingen over het feit dat de studie geen ethische review had gekregen, maar dat de paper toch werd gepubliceerd. In mijn pogingen om uit te vissen wat er gebeurd is, stuurde ik hem op 9 maart volgende e-mail. In CC zette ik Dr. Fiona Godlee, redactioneel directeur van BMJ. Ik heb nog geen reactie ontvangen.
De studie over afwezigheid op school is een van 11 studies van Bristolonderzoekers die hun eigen studies vrijstelden van ethische review, via één enkele brief van het comité voor onderzoeksethiek. De universiteit is de toestand nu aan het onderzoeken, zoals ik in januari al vertelde.
**********
Geachte Professor Hotopf,
Ik ben een onderzoeker volksgezondheid en onderzoeksjournalist aan de School of Public Health van UC Berkeley. Al meer dan drie jaar neem ik het onderzoek onder de loep achter het GET/CGT-behandelingsparadigma voor chronisch vermoeidheidssyndroom, myalgische encefalomyelitis, CVS/ME, ME/CVS, of welke naam men ook gebruikt voor de ziekte. Veel van wat ik daarover schrijf, verschijnt op Virology Blog, een site beheerd door Professor Vincent Racaniello, een microbioloog aan Columbia University.
In augustus 2017 schreef ik over de tekortkomingen van een studie, gevoerd door onderzoekers van Bristol University en gepubliceerd in BMJ Open. Deze paper uit 2011 heette “Unidentified Chronic Fatigue Syndrome (CFS/ME) is a major cause of school absence: surveillance outcomes from school based clinics.” [Ongeïdentificeerd chronisch vermoeidheidssyndroom/myalgische encefalomyelitis (CVS/ME) is een belangrijke oorzaak van afwezigheid op school: controle-uitkomsten van aan scholen verbonden klinieken] In mijn stuk besprak ik dat de onderzoekers de studie vrijstelden van ethische review omdat het zou gaan om een dienstevaluatie. Aangezien de studie een hypothese en veralgemeenbare conclusies bevatte, en dataverzameling omvatte via persoonlijke interviews, kwam het niet in aanmerking als dienstevaluatie en had het niet uitgevoerd of gepubliceerd mogen worden zonder ethische review.
Noch de onderzoekers, noch het vakblad lijken de problemen van de paper in te zien. Daarom blijf ik de zaak bestuderen, om te kunnen begrijpen hoe het tot deze toestand is kunnen komen. BMJ Open heeft een open peerreviewprocedure. U was een van de twee peerreviewers voor deze studie. In uw commentaar haalde u terechte bedenkingen aan over het gebrek aan ethische review.
Daarom zou ik u graag enkele vragen stellen over uw commentaar en de antwoorden die werden gegeven. (Ik zet BMJ’s redactioneel directeur Dr. Fiona Godlee in CC. Zij is op de hoogte van mijn bedenkingen, maar weet misschien niet dat u gelijkaardige vragen had gesteld over het gebrek aan ethische review.)
Aangezien dit alles al enkele jaren geleden is, kan het nuttig zijn om volgende achtergrondinformatie te lezen over wat er aan de publicatie voorafging (dit komt uit een stuk over de kwestie van augustus jl. op Virology Blog):
Een reviewer, die door BMJ Open werd gevraagd om commentaar te geven op het ontwerp van de paper van 2011, leek in feite verontrust door het gebrek aan ethische review en goedkeuring. In zijn commentaar zei hij verbaasd te zijn dat het REC het hulpverleningsaspect van de studie zou beschouwen als dienstevaluatie, vrijgesteld van ethische goedkeuring, eerder dan als onderzoek dat die goedkeuring vereist.
Dit is wat hij schreef: “Het is begrijpelijk dat het REC het gebruik van routineuze gegevens uit de bestaande klinische dienst misschien niet beschouwt als onderzoek… maar het is verwonderlijk dat ze de toezichtscomponent niet bekeken als onderzoek. Kinderen die niet bekend staan bij diensten werden gecontacteerd door middel van gegevens van hun school, en volgens mij brengt dit belangrijke problemen met vertrouwelijkheid en gegevensbescherming met zich mee. Ik ben dan ook verbaasd, gezien mijn ervaring als onderzoeker en eenmalig REC-lid, dat het REC dit niet beschouwt als onderzoek. In de veronderstelling dat het REC volledig op de hoogte was van deze kwesties, en toch de beslissing nam dat het werk geen onderzoek was, dan zou het niet eerlijk zijn om de publicatie te betwisten om die redenen, maar de auteurs zouden een uitgebreidere verklaring moeten geven, en in het belang van de openheid zouden ze hun aanvraag bij het REC en de verdere correspondentie beschikbaar kunnen maken bij de publicatie.”
De verklaring van de reviewer gaat er duidelijk van uit dat Professor Crawley en haar collega’s een aanvraag hadden ingediend en hadden gecorrespondeerd met het relevante REC over de specifieke activiteiten met betrekking tot de studie over afwezigheid op school. Uitgaande van die veronderstelling, uitte hij een redelijk verzoek, nl. dat ze de REC-aanvraag en correspondentie zouden publiceren samen met de paper. De reviewer vroeg ook aan de auteurs om meer informatie te verstrekken over wat de families verteld werd, en hoe hun toestemming voor deelname aan het project werd verkregen.
Een dergelijke review vóór publicatie zou bij de redactie alarmbellen moeten doen rinkelen, tenminste genoeg om de auteurs ertoe te bewegen aanvaardbare antwoorden te verschaffen. Maar dat gebeurde blijkbaar niet in dit geval. In reactie op de commentaren van de reviewer, citeerde Professor Crawley geen enkele correspondentie met het REC over de besproken studie over afwezigheid op school, mogelijk omdat die correspondentie niet bestaat. Ook ging ze niet echt in detail over welke informatie de families kregen, en hoe toestemming werd verkregen. En ze vermeldde niet dat ze zich niet baseerde op recente correspondentie met het REC over deze specifieke studie, zoals de reviewer veronderstelde, maar wel op een REC-oordeel over een veel beperktere methode voor het verzamelen van bijkomende gegevens van vier jaar eerder.
In plaats daarvan legde Professor Crawley in haar antwoord uit dat “de specialistische dienst het advies kreeg dat ethische goedkeuring voor routinematige verzameling en analyse van dienstgegevens niet vereist is.” Ze gaf geen afdoende verklaring waarom dit pilootprogramma in aanmerking kwam als “routinematige verzameling en analyse van servicegegevens”, terwijl het hulpverlening betrof aan families van wie de kinderen nog niet ingeschreven waren bij de klinische dienst, waaronder vele families van wie de kinderen niet eens CVS/ME hadden. In plaats daarvan verwees ze naar het feit dat ze een multidisciplinaire pediater is en dat de kinderen gezien werden in schoolklinieken, hoewel het niet helemaal duidelijk is waarom deze feiten de studie zouden moeten vrijstellen van ethische review…
Zoals blijkt uit de reactie van Professor Crawley, vroeg ze verdere verzekering dat de betrokken gegevensverzameling inderdaad deel uitmaakte van een dienstevaluatie. Dit is wat ze schreef: “We hebben navraag gedaan bij de coördinator voor het lokale REC of het registreren van resultaten op groepspraktijken verbonden aan scholen, geleid door schoolverpleegkundigen, deel uitmaakt van een dienstevaluatie (en dus niet ingediend hoeft te worden bij het REC), en ze hebben bevestigd dat dat klopt.”
Deze verklaring is verwarrend. De groepspraktijken beschreven in deze studie kunnen redelijkerwijs niet omschreven worden als aan school verbonden groepspraktijken, geleid door schoolverpleegkundigen. Volgens de paper waren ze specifiek opgesteld zodat Professor Crawley de kinderen en hun families, die geïdentificeerd werden via het pilootprogramma dat zij had ontwikkeld, zou kunnen ontmoeten. Professor Crawley is geen schoolverpleegkundige. De omschrijving in de paper van de besprekingen met families verwees naar de aanwezigheid van “een lid van het schoolteam”, niet een schoolverpleegkundige. Professor Crawleys eigen reactie op de reviewer vóór publicatie gaf aan dat dit teamlid “meestal de leerplichtambtenaar” was.
De studie zelf zei net dat “het van belang kan zijn te evalueren of schoolverpleegkundigen, eerder dan dokters, de eerste evaluatie kunnen uitvoeren in aan scholen verbonden groepspraktijken.” Met andere woorden: de manier waarop Professor Crawley persoonlijke gegevens verzamelde voor dit pilootprogramma had weinig of niks te maken met het verstrekken van routinematige zorg in door schoolverpleegkundigen geleide, aan scholen verbonden groepspraktijken.
In ieder geval verstrekte Professor Crawley geen documentatie van deze uitwisseling met de ongenoemde “coördinator voor het lokale REC”. Noch gaf ze enig detail over wat deze ongenoemde lokale coördinator was verteld. Werd de coördinator simpelweg verteld dat dit gegevensverzameling was, gemaakt tijdens routinematige zorg in door schoolverpleegkundigen geleide groepspraktijken? Of werd de coördinator verteld dat dit een pilootprogramma was om voordien ongediagnosticeerde patiënten te identificeren, via hun schoolafwezigheidsopnames?
Werd de coördinator bovendien verteld dat families brieven zouden krijgen om hen uit te nodigen voor een bespreking met een multidisciplinaire pediater op school, waarschijnlijk in de aanwezigheid van de leerplichtambtenaar van de school, maar niet van een schoolverpleegkundige? Werd de coördinator verteld dat de leerlingen vervolgens misschien gerekruteerd zouden worden als patiënten van een klinische dienst, geleid door de multidisciplinaire pediater? Werd de coördinator verteld dat de meesten van de families die geïdentificeerd en getroffen werden door dit rekruteringsproces, uiteindelijk geen kinderen met CVS/ME bleken te hebben? In afwezigheid van verder bewijs over dit blijkbaar doorslaggevende gesprek, is Professor Crawleys geruststelling uit tweede hand, dat de ongenoemde lokale coördinator het eens was met haar interpretatie van de gebeurtenissen, compleet nietszeggend.
Hoewel dit al een tijd geleden is gebeurd, blijft het verontrustend dat de onderzoekers in staat waren om deze rekruteringsstrategie te volgen, data te verzamelen via persoonlijke interviews en de resultaten in een belangrijk vakblad te laten publiceren, en dat allemaal zonder ethische review. Voor zover ik kan zien, bent u de enige die het opmerkte of wees op deze nalatigheid. Ik heb bedenkingen geuit over het gebrek aan ethische review bij de redacteurs, maar BMJ Open blijft staan achter zijn beslissing dat de studie gepubliceerd werd als dienstevaluatie.
Gezien de ernst van de zaak en de ethische overtredingen daaromtrent, denk ik dat het belangrijk is om te onderzoeken hoe dit is kunnen gebeuren. Vandaar mijn vragen aan u:
- Waarom was u, toen u de eerste versie van de paper las, bezorgd en/of verbaasd over het gebrek aan ethische review?
- Was u tevreden met het antwoord van de onderzoekers op de bedenkingen die u uitte in uw review? Waarom wel, of waarom niet?
- Begreep u uit het antwoord dat de onderzoekers voor deze specifieke studie geen REC-aanvraag hadden ingediend? Begreep u uit het antwoord dat de onderzoekers zelf hadden beslist om ze vrij te stellen van ethische review op basis van een vroegere REC-brief over andere dataverzamelingsactiviteiten voor een ongerelateerde studie?
- Wat vindt u van het feit dat de onderzoekers beslisten om de studie vrij te stellen van ethische review op basis van een REC-brief over andere dataverzamelingsactiviteiten die niets te maken hadden met de studie over afwezigheid op school? Wat vindt u van het feit dat de onderzoekers beslisten om de studie vrij te stellen van ethische review, ook al bevatte ze een hypothese en een veralgemeenbare conclusie, en omvatte ze persoonlijke dataverzameling?
- Vond u het goed dat BMJ Open besliste om de studie te publiceren, ondanks het feit dat er geen ethische review was gebeurd? Indien u dat goed vond, waarom? Indien u dat niet goed vond, hoe liet u dan uw afkeuring aan het vakblad blijken?
- Wat had u achteraf bekeken eventueel anders willen doen? Wat moet BMJ Open nu doen volgens u?
Mijn hartelijke dank, Professor Hotopf. Ik stel uw antwoorden op deze vragen erg op prijs.
Vriendelijke groet, David T.
David Tuller, DrPH
Senior Fellow Volksgezondheid en Journalistiek
Center for Global Public Health
School of Public Health
University of California, Berkeley
© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.
Lees ook
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
- Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
- David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
- Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
- Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
- Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
- Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
- Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
- Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
- Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
- In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
- ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
- Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
- Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
- Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
- Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
- Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
- Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
- Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
- James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
- Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
- Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
- Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
- Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
- Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
- Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
- King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
- Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
- Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
- Een inkijk in de aanval op het delen van data
- Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
- Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
- Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
- Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
- We zijn tenminste niet ergerlijk
- Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
- Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
- Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
- Opnieuw een open brief aan de Lancet
- What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
- Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
- Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
- Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
- Open brief Prof. Malcolm Hooper aan The Lancet
- Een half jaar gaat voorbij zonder de vrijgave van PACE-studiedata uit PLOS One
- PACE-Gate: de controverse over de grootste studie naar CGT en GET bij ME/cvs
- Proffen schrijven open brief aan PLoS One i.v.m. PACE-studie naar CGT/GET
- Correctie van PLoS verwijdert geanonimiseerde patiëntengegevens in studie naar CVS (& zet ze daarna terug)
- “Hun mond viel open van verbazing over de PACE-trial naar CGT en GET.”
- Rechtbank eist vrijgave van de gegevens van de PACE-studie naar CGT en GET voor ME/CVS
- Queen Mary University of London “bestudeert” de regelgeving om de PACE-data vrij te geven
- The Lancet struikelt opnieuw over de PACE-studie
- Trial by error, vervolgd: mijn vragen voor de hoofdredacteur van The Lancet, Richard Horton
- Vrijgave data PACE-team volgens originele protocol
- Verklaring QMUL: bekendmaking van de data van de PACE-studie onder de Wet op de Vrijheid van Informatie
- Persbericht. De vrijgave van de PACE-data is een fundamentele overwinning voor mensen met ME/cvs
- Stop studies naar graduele oefentherapie voor ME/CVS
- Prof. Van der Meer waarschuwt voor delen van data met “je vijanden”
- Geen “herstel” in de PACE-studie, blijkt uit nieuwe analyse
- Slechte wetenschap heeft miljoenen ME/cvs-patiënten misleid. Hier leest u hoe we terugvochten.
- Belangrijkste punten uit de analyse van de ruwe data voor “herstel” van de PACE-studie
- Bewijs voor aanbevolen behandelingen voor ME en CVS houdt geen stand
- Trial by error, vervolgd: de echte data van de PACE-studie
- Erger dan de ziekte
- De PACE-studie: waar “herstel” niet betekent dat je terug gezond bent
- Hoe de brief van Alem Matthees het mysterie van ME/cvs hielp oplossen
- Een open brief aan Psychological Medicine over “herstel” en de PACE-trial (Update)
- Opnieuw een open brief aan Psychological Medicine!
- De bal misslaan bij ME/cvs
- Trial by error, vervolgd: de nieuwe FITNET-studie voor kinderen
- Trial by error, vervolgd: een vervolgpost over FITNET-NHS
- Trial by error, vervolgd: de Nederlandse studies (opnieuw!), en een Esther Crawley-bonus
- Trial by error, vervolgd: mijn lasterlijk bloggen op Virology Blog
- Trial by error, vervolgd: een open brief aan het bestuur van het CFS/ME Research Collaborative (CMRC)
- Trial by error, vervolgd: CFS/ME Research Collaborative aan Virology Blog: “Rot op!”
- Trial by error, vervolgd: Het CMRC bevestigt volledige steun aan Lasterlijke Esther
- Trial by error, vervolgd: ME Research UK stapt uit het CFS/ME Research Collaborative
- Trial by error, vervolgd: mijn “scheur-het-aan-flarden”-toespraak bij Invest in ME
- David Tuller zamelt geld in voor Virology Blogs Trial by error: verslaggeving over PACE, ME/cvs en verwante onderwerpen
- Trial by error, vervolgd: mijn brief aan de University of Bristol
- Crowdfundingcampagne David Tuller in teken van ME: nog twee weken te gaan…
- David Tuller komt op voor ME: de laatste tien dagen van de campagne…
- Trial by error, vervolgd: is PACE een geval van wetenschappelijk wangedrag?
- Trial by error, vervolgd: de reis van Julie Rehmeyer “Through The Shadowlands”
- Trial by error, vervolgd: meer over graduele oefentherapie van Peter White en The Lancet
- Trial by error: De CDC schrappen cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor ME/cvs
- Trial by error: De NICE-richtlijnen, en meer over de CDC
- Trial by error: NICE weigert om namen van experts te onthullen
- Trial by error: NICE verwerpt mijn verzoek op basis van vrijheid van informatie
- De PACE-trial, of hoe een medisch schandaal tot stand kwam
- Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
- Deel 2: Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
- Trial by error: de wanhopige pogingen van het Science Media Center om PACE te verdedigen
- Trial by error: gepensioneerde PACE-onderzoeker Peter White en Swiss Re
- Trial by error: mijn e-mailuitwisseling met de directeur van NICE
- Trial by error: geen ethische review van de studie van Crawley over afwezigheid op school
- Trial by error: verzoek om meer details over de studie van Crawley over afwezigheid op school
- Trial by error: de rapporten van de “deskundigen ter zake” van NICE
- Trial by error: MEGA’s nieuwst mislukking
- Trial by error: NICE verwerpt huidige richtlijn, plant “volledige update”
- Trial by error: NIH geeft een subsidie van 2,1 miljoen dollar aan de Britse Biobank!
- Trial by error: nog een brief aan de directeur van NICE
- Trial by error: huidige NICE-richtlijn blijft, voorlopig toch
- Trial by error: de verrassende nieuwe gids voor beste praktijken van BMJ [voor ME/cvs]
- Trial by error: mijn korte ontmoeting met Professor Crawley
- Trial by error: Hé, Bristol! Waar is mijn ‘cease and desist’-brief*?
- Trial by error: de Crawley-kronieken (vervolg)
- Trial by error: mijn eenzijdige correspondentie met professor Crawley
- Trial by error: de niet-openbaar gemaakte uitkomstenverwisseling van de SMILE-studie
- SMILE-studie Lightning Process voor kinderen met CVS: Resultaten te mooi om waar te zijn?
- Trial by error: mijn vragen voor het Science Media Center
- Trial by error: de klacht van Bristol aan Berkeley
- David Tuller en de (s)PACEcake-eters
- Trial by error: de studie naar afwezigheid op school, tweede ronde
- Trial by error: COPE aan BMJ Open: meer details alstublieft!
- Trial by error: mijn halfjaaroverzicht
- Trial by error: de valse beweringen van professor Crawley op BuzzFeed
- Trial by error: een brief aan Archives of Disease in Childhood
- Trial by error: brief van CPET-experts aan het British Journal of Sports Medicine
- Trial by error: QMUL en FOI, Nature en Cochrane, het Pineapple Fund
- Trial by error: een brief aan BMJ Open
- Trial by error: onze gedachtenwisseling met BMJ Open
- Trial by error: mijn briefwisseling met het vakblad Archives of Diseases in Childhood
- Trial by error: nieuws over mijn plannen
- Trial by error: het nieuws van het CFS/ME Research Collaborative
- Trial by error: de Nederlandse review; mijn trip; Bristols stilzwijgen
- Trial by error: de stand van zaken in Australië en de nieuwe functie van professor Crawley
- Trial by error: ik meld me even vanuit Melbourne en Canberra…
- Trial by error: de volgende ronde met BMJ Open 26/3
- Trial by error: vragenronde met Schots Parlementslid Carol Monaghan 28/3
- Trial by error op Virology Blog: verslaggeving over ME/CVS. Crowdfundingscampagne voor David Tuller! 29/3
- Trial by error: mijn door Berkeley ondersteunde crowdfundingscampagne 2/4
- Trial by error: onze nieuwste tango met BMJ Open… 2/4
- Trial by error: een fantastisch stuk over ME/CVS op de Australische TV 4/4
- Trial by error: een post over Andrew Lloyd 4/4
- Trial by error: mijn Australische tour, vervolg 11/4
- Trial by error: twee podcastinterviews en “belangenconflicten” 16/4
- Trial by error, gastpost: crowdfunding David Tuller is geen belangenconflict 16/4
- Trial by error: Professor Michael Sharpes flater op de Australische Radio 18/4/18
- Trial by error: de steun die Andrew Lloyd in het verleden gaf aan PACE 24/4/18
- Trial by error: de winkeltasstudie en de vernieuwde website van de staat New York 24/4/18
- Trial by error: tot ziens Australië; en twee updates 25/4/18
- Trial by error: Vraag en antwoord met Leonard Jason met betrekking tot gevalsdefinities 2/5/18
- Trial by error: mijn bezoeken aan Alem Matthees 7/5/18
- Trial by error: Australiës online bijscholingsprogramma over GET/CGT 14/5/18
- Trial by error: meer over de CDC; Reader’s Digest; Newsbeat op BBC 23/5/18
- Trial by error: NICE neemt het Lightning Process in beschouwing 28/5/18
- Trial by error: mijn woordenwisseling met de hoofdonderzoekers van PACE, in NY Times in 2011 29/5/18
- Trial by error: BMJ “onderzoekt” nog steeds de paper over het Lightning Process 4/6/18
- Trial by error: mijn brief aan Parlementslid Monaghan over BMJ-studies 5/6/18
- Trial by error: een brief aan gezondheidsambtenaren over de lakse redactionele maatstaven van BMJ 6/6/18
- Trial By Error: mijn brief over de BMJ-studie aan het Science Media Centre 6/6/18
- Trial By Error: nog enkele brieven over BMJ’s gebrekkige pediatrische studies 11/6/18
- Trial By Error: een leerplan voor behandeling van CVS met CGT 13/6/18
- Trial by error: een brief aan NICE over het IAPT-programma 18/6/18
- Trial by error: Sir Simon trapt bal in eigen doel 18/6/18
- Trial by error: een open brief aan The Lancet, twee jaar later 19/6/18
- Trial by error: Professor Sharpes driftige opmerkingen – in wiens naam spreekt hij eigenlijk? 25/6/18
- Trial by error: mijn gesprek met professor Bishop 25/6/18
- Trial by error: Professor Sharpes briefing aan Monaghan vóór de hoorzitting 2/7/18
- Trial by error: mijn brief aan Fiona Godlee 2/7/18
- Trial by error: zijn alle experts in klinische studies fan van PACE? 9/7/18
- Trial by error: nog maar eens een oproep aan The Lancet, met meer handtekeningen 10/7/18
- Trial by error: wachten op Godlee 11/7/18
- Trial by error: mijn brief aan het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het Parlement 11/7/18
- Trial by error: de inhoudsloze “noot van de redactie” bij de studie over het Lightning Process 16/7/18
- Trial by error: de update van CDC voor zorgverstrekkers 30/7/18
- Trial by error: Mayo blijft pleiten voor GET 6/8/18
- Trial by error: open brief aan The Lancet, versie 3.0 13/8/18
- Trial by error: de BPS-brigade trapt bal wéér in eigen doel 15/8/18
- Trial by error: meer Mayo alsjeblieft 20/8/18
- Trial by error: rekruteringsadvertentie voor FITNET-NHS maakt reclame voor “herstel” 20/8/18
- Trial by error: mijn brief aan Red Whale/GP Update 22/8/18
- Trial by error: nog een brief aan BMJ’s Dr Godlee 27/8/18
- Trial by error: Professor Edward brief aan Fiona Watt van MRC 28/8/18
- Trial by error: de Cochranecontroverse 3/9/18
- Trial by error: hoe staat het eigenlijk met de MAGENTA-studie? 17/9/18
- Trial by error: Bruce Levin over “hoe je een gerandomiseerde klinische studie NIET uitvoert” 18/9/18
- Trial by error: de open brief aan Netflix over Afflicted 24/9/18
- Over lichamelijke symptomen die afgewimpeld worden als “tussen de oren” 27/9/18
- Trial by error: de conferentie van de CFS/ME Research Collaborative 1/10/18
- Trial by error: mijn meest recente brief aan Archives of Disease in Childhood 8/10/18
- Trial by error: mijn eerste post over het IAPT-programma 10/10/18
- Trial by error: Per Fink in New York 16/10/18
- Trial by error: de zielige reactie van de Psychosomatische Conferentie 17/10/18
- ME/CVS is geen psychosomatische ziekte 18/10/18
- Mijn brief aan organisator van 4e Psychosomatiekconferentie aan Columbia 19/10/18
- Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in 19/10/18
- Een steunbetuiging aan Cochrane 23/10/18
- Trial by error: waar blijft die verontschuldiging, BMJ Open? 24/10/18
- Trial by error: drie jaar verder… 28/10/18
- Trial by error: wéér een brief over de studie over het Lightning Process 7/11/18
- Trial by error: een Australische uitwisseling met professor Sharpe 8/11/18
- Trial by error: hoe ontwijk je ethische review? 12/11/18
- Trial by error: enkele bedenkingen over NICE 19/11/18
- Trial by error: goed nieuws over Cochrane 3/12/18
- Trial by error: BMJ zag Bristols ethische vrijstellingen door de vingers 4/12/18
- Trial by error: een nieuwe zet van Cochrane 10/12/18
- Trial by error: het Noorse perspectief 12/12/18
- Trial by error: de nieuwe studie over interferon voor “CVS” 19/12/18
- Trial by error: Australisch ontwerprapport nodigt uit tot commentaar 24/12/18
- Trial by error: “Geen woorden, maar daden!”, zeggen patiënten tegen NIH 26/12/18
- Trial by error: mijn brief aan de seniorauteur van de studie over het Lightning Process 7/1/19
- Trial by error: verdere bedenkingen over de interferonstudie 7/1/19
- Trial by error: weer een Parlementair Debat voor Carol Monaghan 21/1/19
- Trial by error: mijn zesmaandelijks overzicht 22/1/19
- Trial by error: het werkgerelateerd advies van Action for ME 23/1/19
- Trial by error: Steve Brines verontrustende uitspraak in het parlementaire ME-debat 28/1/19
- Trial by error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over METRIC 28/1/19
- Trial by error: Bristol onderzoekt Crawleypapers 31/1/19
- Trial by error: enkele bedenkingen over een aanstaand artikel 31/1/19
- Trial by error: de vragen van de verslaggever voor professor Racaniello 31/1/19
- Trial by error: wat meer over Bristols onderzoek 1/2/19
- Trial by error: een terugblik op de studie over de afwezigheid op school 3/2/19
- Trial by error: en nog een “repliek vooraf”… 5/2/19
- Trial by error: HRA-rapport praat PACE niet goed 6/2/19
- Trial by error: BMJ past PACE-artikel van vorige week aan 12/2/19
- Trial by error: mijn vragen aan de PACE-professoren 13/2/19
- Trial by error: Brieven aan Fiona Godlee en Nigel Hawkes 18/2/19
- Trial by error: Professor Sharpe vraagt om intrekking van artikels 18/2/19
- Trial by error: de kostprijs van SOLK 25/2/19
- Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie? 4/3/19
- Trial by error: stomme studies 6/3/19
- Trial by error: grote Amerikaanse zorgverzekeraar wijzigt koers! 11/3/19
- Trial by error: mijn brief aan professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie 18/3/19